FIRE een doel op zich?

Veel heb ik al geschreven over FIRE, ik heb berekeningen gemaakt, grafieken, leeftijden, bedragen gedeeld en vooral ook heel veel revisies gemaakt en versies. Soms denk ik wel eens dat FIRE een doel op zich begint te worden wat het in mijn ogen absoluut niet moet zijn. Het is een middel om vrijheid te krijgen, maar niet ten kostte van alles.

Dan maar een paar jaar langer

Zoals ik de afgelopen dagen probeerde op te schrijven is het eindbedrag wanneer je jezelf FIRE kan noemen afhankelijk van zoveel factoren en variabele dat er eigenlijk geen sluitend antwoord over te geven is, alleen een indicatie naar een bepaald bedrag. Zo dacht ik een vrij helder bedrag van 1,1 miljoen te hebben, maar na wat spelen met slechts 1 variabele is dat zomaar weer met drie ton minder geworden. Het is een erg vloeibaar getal wat door de overheid ook op losse schroeven kan komen te staan door veranderende wetgeving.

Erg is het niet, zolang je FIRE zelf maar niet een doel op zich laat zijn. Want zoals het in mijn geval de positieve kant uitsluit, kan het net zo hard de andere kant uitslaan waardoor je opeens een paar jaar langer moet werken. Dit kan erg demotiverend werken als je FIRE als enige doel in je hoofd hebt die ook nog eens fixed op een bedrag en leeftijd is gefixeerd.

Loslaten

Tegen mezelf heb ik dan ook altijd gezegd dat FIRE weliswaar het middel is om mijn vrijheid te kopen, maar zeker niet een absoluut doel moet zijn die ik op een bepaalde leeftijd bereikt moet hebben. Noch dat ik de FIRE status ten kostte van alles zo snel mogelijk wil bereiken. Je weet immers niet hoe lang je in deze wereld je mag bevinden waardoor je zeker niet dingen die je graag wilt moet laten. 

Dit geldt voor mij op bepaalde aspecten waar de trouwe lezer al bekend mee is door eerdere blogposts. Maar ik kan erg genieten van autorijden en heb dan ook absoluut geen FIRE auto. Zelfde geldt voor electronica, ik hou van gadgets en van muziek en heb hier absoluut niet op bezuinigd met de aanschaf van deze zaken.

Ook genieten we erg van reizen en hebben de afgelopen jaren behoorlijk wat gezien van de wereld waar de nodige euro’s naar toe zijn gevloeid. 

Als we dat allemaal zouden hebben gelaten waren we zeker een stuk verder met onze FIRE reis, maar waren we ook veel armer in ervaringen en geluksgevoel.

We hebben onze eigen aanpak en consuminderen op onze eigen manier waar wij ons prettige bij voelen en op ons eigen tempo.

Trots op wat we bereikt hebben

Daarbij komt ook dat we ons enorm rijk voelen dat we überhaupt na kunnen denken over FIRE en de spaar/beleggings bedragen die daarbij horen. Dat is iets wat het grootste gedeelte van Nederland nooit naartoe kan werken, laat staan de wereld. Tuurlijk kan het allemaal sneller, beter, slimmer en nog meer woorden die je eraan vuil kan maken. Maar iedereen maakt zijn eigen reis, met zijn eigen valkuilen, geluksmomenten en verdrietmomenten.  Waar je op je eigen manier vorm aan kan geven en uit kan leren. Wij hebben ervoor gekozen om het op onze manier te doen die voor ons goed voelt. Niet alleen in de zin van FIRE, maar als geheel waar andere mensen wellicht vraagtekens bij zetten, maar wij ons comfortabel bij voelen.

Geen FIRE dan?

Voordat je je zorgen gaat maken dat we nu stoppen met FIRE, dat doen we zeker niet, maar zoals ik al eerder vaker heb aangegeven kunnen wij niet veel meer besparen op zaken, tenzij we gaan inleveren op comfort waar we niet bereid voor zijn om uit te voeren. Wat rest is investeren in onszelf om zo de inkomstenkant te verhogen. Maar ook daar zit niet meer al te veel rek in gezien onze salarissen die ook zeker niet verkeerd zijn.

Conclusie

Feit is dat we eigenlijk erg tevreden zijn waarop alles gaat. We sparen gestaag door naar het bedrag, maar laten er niets om. De meeste besparingen zijn doorgevoerd en het is nu meer een kwestie van volhouden en op dezelfde voet doorgaan. We zitten letterlijk in de boring middle. En wellicht is dat ook de reden waarom we er nu even doorheen moeten en ik dit van mezelf af moet schrijven.