Luxe of Zuinig ontdekt een familietrekje in geldzaken

 Al jaren letten wij op de uitgaven. Wikken en wegen wij keuzes af en vragen wij ons bij elke aankoop af of het wel echt invulling geeft aan ons leven zoals wij dachten via een 5 stappen plan. Voor sommige zal deze methode van leven teveel “gedoe” zijn. Want je leeft maar 1x. En daar zit ook zeker wat in. Want ook wij hebben natuurlijk uitspattingen, zeker voor Corona zijn intrede deed. Vakanties, verbouwingen, auto. Allemaal uitgaven waar we niet echt op de kleintjes letten en al deze regels loslaten. Maar dit weekend viel er eindelijk een muntje bij mij.

Remmen los
Het is per persoon afhankelijk waar hij/zij zijn remmen op losgooit, maar sinds Corona merk ik dat ik mij nog meer ga houden aan het 5 stappen plan, tenzij het een aankoop is voor dochter of vrouw. Mijzelf gun ik niets, zoals ik ook uiteen probeerde te zetten voor een persoonlijke aankoop. Maar voor de verjaardag van mijn vrouw was het cadeau dat ik haar gaf in de categorie “duur” nog duurder dan de persoonlijke aankoop, waar ik niet eens twee keer over na hoefde te denken of ik het wel of niet zou kopen.

Luxe en Zuinig ontdekt een familietrekje

Psychisch 
Eigenlijk is dat best gek dat er blijkbaar in je hoofd een soort knop zit die aan of uit gaat om op de rem te trappen en ergens over na te denken. En bij mij is deze blijkbaar vooral aan als het gaat om persoonlijke aankopen en de dagelijkse dingen in het leven, maar absoluut niet als het gaat om de categorieën die ik zojuist schetste. Je zou het kunnen zien als “pleasant” gedrag jegens anderen. Dat anderen het naar hun zin hebben en dat je jezelf wegcijfert ten faveure van anderen. Ik zal hier vast niet als enige in staan, maar het is toch opmerkelijk gedrag van mijzelf waar ik tot op heden nog niet echt bewust bij heb stilgestaan. 

Familiekwaal
Het vreemde is dat het ook nog eens een familiekwaal is waar ik mijn moeder altijd van beschuldig. Ze doet namelijk exact hetzelfde. Ze gunt zichzelf absoluut niets, en we moeten altijd helpen om haar te overtuigen het gewoon te doen, terwijl er richting ons en anderen niets te gek is. Jaren heb ik dat raar gevonden, om nu opeens tot het besef te komen dat ik net zo erg ben. 
Daarom genen..... het is letterlijk iets waar je niet aan kan doen en waar je mee geboren bent en vaak bij je ouders al trekken van ziet die jij, bewust of onbewust, overneemt. Voor mijzelf is dit wel een openbaring die voor anderen wellicht zeer obvious was. Want dat houdt ook in dat ik er rekening mee kan houden. Soms moet je ook gewoon uit de band springen voor jezelf. Niet zo zeuren en gewoon doen!

Hebben jullie ook een trekje uit de familie die je voorheen verafschuwde?

Reacties

PetraH zei…
Als je het over mensen hebt, dan is het anderen, met een n aan het eind.

Als je het over dingen hebt, dan is het andere.

Echt waar: https://onzetaal.nl/taaladvies/andere-anderen/
PetraH zei…
Heel herkenbaar.

En misschien goed om er toch iets aan te gaan doen; ik denk dat dat kan, nu je er je bewust van bent. (Ook al zit het ook een beetje "ingebakken" in jou). Het is misschien mogelijk om een betere balans te vinden tussen wat je voor anderen doet/uitgeeft en wat je voor jezelf doet/uitgeeft.
Aangepast! Op zijn minst was ik consequent incorrect ;-)
Het is een lastige, want jezelf overtuigen om het alsnog te kopen is, althans voor mij, lastig. Maar wat je zegt is terecht, als je jezelf ervan bewust bent kan je op zijn minst er rekening mee houden en wellicht wel eens uit je patroon springen.
Joelle zei…
Ik was altijd in de veronderstelling dat het met mijn moederinstinct te maken had, dat ik automatisch alles voor mijn kinderen over heb en mijn 'eigen' budget daar ook aan uitgeef. Maar misschien staat het er inderdaad los van en zit het in mijn karakter. Nooit zo over nagedacht, maar ik denk dat je gelijk hebt. Ook bij ons zit het in de familie ;)
Daantje zei…
Ik denk dat het niet echt in de genen zit, maar meer dat je het hebt overgenomen omdat je het jouw moeder ook altijd zo hebt zien doen :) Maar desondanks altijd heel bijzonder zulke familietrekjes. Ik herken het ook, mijn moeder is best wel een pleaser en cijfert zichzelf makkelijk weg. Ik heb dat ook, maar wel in mindere mate gelukkig.
Grappig is dat als je opeens je er bewust van bent!
Gedeeltelijk, maar zo zijn er nog wel meer dingen die ik nooit heb kunnen weten en toch trekjes van bezit, een gedeelte zal echt genetisch bepaald zijn.

Populaire posts