Wat is er gebeurd met onze verkregen vrije tijd?

Het is maart 2020, Nederland krijgt te maken met de eerste lockdown en het hamsteren in de winkels begon voor de grote opsluitsessie. Luxe of Zuinig had andere dingen aan zijn hoofd want onze dochter was dat weekend geboren. Thuis blijven deed hij dus al, want hij had vier weken verlof opgenomen (ongekend nog in die tijd, als ik de groep met mannen om mij heen hoorde). Na die vier weken zag hij wel weer hoe het leven zou gaan. Nog weinig wist ik hoeveel tijd ik ermee zou verdienen.

Wat is er gebeurd met onze verkregen vrije tijd?

Verkregen vrije tijd

Het werd steeds helderder dat dit wel een tijdje zou gaan duren en niet zoals eerdere virussen snel weer voorbij zou gaan. Luxe of Zuinig zou ook vanuit thuis gaan werken en dat ging gepaard met een hoop aanpassingen in zijn hoofd. Niet alleen was er opeens een kleintje in huis, een vrouw met zwangerschapsverlof, maar ook moest er nog routine in komen na jaren pendelen met de auto. 
Zeker in de begin periode ging Luxe of Zuinig compenseren voor de reistijd die er niet meer was. Lange dagen werden gemaakt van 07:00 tot 18:00 of soms later. Werk zat (wanneer is er geen werk immers) en de tijd tussendoor kon je de kleine even zien, luier verschonen en dat soort zaken doen. Het was niet ideaal. 
Maar na een tijdje heb ik hier meer ritme in gekregen. Zo verkreeg Luxe of Zuinig opeens meer vrije tijd omdat alles efficiënter ging. Deze vrije tijd is gegaan naar bloggen, huishoudelijke taakjes niet uitstellen tot het weekend, de tuin aanrommelen, met dochter spelen en meer van dat soort zaken. Hierdoor ontstond er ook meer ruimte in de weekenden. Een win-win situatie. Maar zoals met alles, niets is voor eeuwig.

Veranderende ritmes

Luxe of Zuinig is een gewoontedier, maar met een opgroeiende kleine is het continue wisselen van ritme. Ze veranderd op weekbasis, en de ritmes en rituelen groeien met haar veranderingen mee. Dat houdt ook in dat wij ons continue moeten aanpassen aan haar. Hier is dan ook de eerste oorzaak van het verdwijnen van vrije tijd. Ze slaapt minder en we gaan veel meer ondernemen, zowel binnen als buiten. Met het lopen van haar is het ook makkelijker om lekker een stukje te gaan fietsen daar te lopen en er echt op uit te trekken. Heerlijk natuurlijk en stiekem ook natuurlijk gewoon vrije tijd, maar vrije tijd in deze context is tijd die ik voor mijzelf heb en kan invullen met zaken en taken voor mijzelf in mijn eigen bubbel dat wel hierdoor een stuk minder is geworden. Zeker nu ze nog niet lang iets voor zichzelf kan doen is het nog steeds een uitdaging om iets te doen met haar erbij.

Een ander belangrijk deel zit hem in gewoontes en het kunnen aanpassen aan de veranderingen en dan vooral in de avonduren. Zoals gezegd ben ik een gewoontedier en een ochtendmens. S’morgens heb ik de meeste energie om dingen te kunnen ondernemen en doen. S’avonds stort ik in. Maar doordat de vrije tijd zich nu uitsluitend heeft verplaatst naar de avond. Nadat ze op bed ligt (rond 1900) is het schoonmaak tijd in de keuken om vervolgens tussen 19:30 en 20:00 echt nog tijd te hebben voor jezelf. Op die momenten zou je van alles kunnen gaan doen, maar doordat ik geen avond mens ben plof ik vaak op de bank neer en ga hersenloos tv kijken waarna het al vrij snel tijd is om naar bed te gaan.

De rest van de week staat in het teken van werk, en tja daar merk ik dat ik mij steeds minder weer aan de werkuren begin te houden. Steeds meer begin ik netjes op tijd, maar stop ik niet op tijd. Toch nog even bellen met die en die. Toch nog even dat afmaken. En dat zorgt ervoor dat vroeg beginnen steeds minder profijtelijk beginnen te worden in termen van vrije tijd.

Tijdritme aanpassing

En dat brengt mij dan ook dat ik wat zaken weer moet aanpassen. Te beginnen met mijn avonden. Zeker in deze zomermaanden (hoewel juli en augustus nou niet bepaald lekker weer waren om buiten te zijn of dingen te ondernemen) kan ik nog genoeg doen en oppakken. Nu alleen nog de motivatie vinden om dat te doen, al zal het wel om en rond het huis moeten zijn en niet teveel lawaai mogen maken. Hier zal ik zelf toch echt even wat meer aandacht aan moeten besteden.

Het tweede waar ik aan moet werken is mij weer beter houden aan de werktijden. Het klinkt lullig, maar vroeg beginnen is vroeg stoppen met geen excuses. Dit gaat vaak tegen mijn natuur in, maar het nadeel is dat je zo een uurtje of 1/2 langer blijft zitten terwijl we met zo’n alle weten dat werk altijd wel door zal blijven gaan. Dit is ook echt een discipline ding waar ik aan moet werken.

Het derde waar we aan moeten werken is onze dochter wat meer zelf te laten ondernemen. Ze kan letterlijk 10 seconde nog wat doen waarna ze weer aandacht van je eist. Dat is ook deels onze eigen schuld doordat wij het haar altijd geven, maar ze begint nu wel op een leeftijd te komen dat ze echt wat meer zelf kan doen en lekker even zelf kan spelen. Hier zullen wij als ouders dus ook zeker wat beter mee om moeten gaan. Daar heeft ze dan ook weer zelf meer profijt van, evenals wij natuurlijk ;-)

Tijdelijk van aard

Deze zaken zijn tijdelijk van aard, want het leven veranderd continue en dus ook de invulling van de vrije tijd. Vroeger toen opeens wasmachines, vaatwassers, etc zijn geïntroduceerd zei iedereen dat niemand zou weten wat hij/zij met de vrije tijd zoude moeten gaan doen en dat we naar werkweken van 15 uur zouden gaan. Nu erop terugkijkend is tijd iets waar we altijd tekort aan hebben doordat we er op één of andere manier invulling aan geven, vaak echter in de vorm van entertainment vanuit een beeldbuis of andersoortig geestdodend werk. Vroeger was het de tv, radio en bioscoop alsmede cafe’s. Tegenwoordig is het social media, netflix en andere zaken waar veel tijd naar toe gaat. In ieder geval is er veel meer consumptie gedrag waardoor de 15 urige werkweek nog ver weg is om dat allemaal te kunnen bekostigen. Hoe zeer Luxe of Zuinig ook probeert minder aan het consumptie gedrag mee te doen, is tijd iets wat door alle generaties heen een probleem is en zal blijven. 
Er is simpelweg altijd een tekort eraan.

Reacties

Spaarmoeder! zei…
Mooi beschreven. Pre-covid stond ik altijd een kwartier eerder op dan noodzakelijk. Dan had ik even 15 minuten rust om zonder kinderen koffie te drinken. Inmiddels heb ik de kinderen in de puber-leeftijd, maar ik herken de kinderfase die je omschrijft. er zijn momenten geweest dat ik op de wc zat en probeerde tot tien te tellen zonder dat een kind riep "mama". Het gebeurde zelden dat dat lukte :)
Haha, 10 seconde op de wc red ik ook niet nee. Ze staat dan al naast mij met een grote grijns :D Ook leuk hoor ;-) Maar soms wil je toch even….. wat voor jezelf doen.
Mr Groeigeld zei…
Tijd is altijd een schaarste en lijkt wel steeds schaarser te worden, zeker met jonge kinderen. Naarmate ze ouder worden, worden ze zelfstandiger.

Het grote risico van thuiswerken is dat werk en privé zich teveel gaan mengen. Toch nog even dit of dat doen. Daarom ben ik vrij snel weer naar mijn werk gegaan, ook voor de sociale omgeving. Als zzp'er is dat natuurlijk lastig, maar zet vooral heldere grenzen.

Succes met balanceren!
Reintjuh zei…
Dat van een dochter (nu 2,5) die moeite heeft om zelf te spelen, heb ik ook ervaren. Ik gebruik een kookwekker die je bijvoorbeeld op 10 of 15 minuten zet. In die tijd mag ze geen aandacht vragen. Werkt uitstekend moet ik zeggen. Ze leert het steeds beter om ook eens wat langer iets voor zichzelf te doen. Soms vraagt ze zelf of ik de wekker aan wil zetten.
Haha, nou ik ben bang dat ik daar zelf ook nog niet klaar voor ben. De techniek die ik vandaag heb gebruikt is gewoon lekker languit op de bank (buiten) met een boek en eens kijken wat ze deed. Eerst was ze nieuwsgierig maar kort daarna heeft ze prima zelf gespeeld! Ik noem het een succes eens kijken of het nu beter gaat als we het gewoon even op zijn beloop laten.

Populaire posts