De keuze van een basisschool
De kleine groeit als kool, en we zijn alweer ver in de tweede helft van haar eerste levensjaar. En dat betekent dat het ook tijd begint te worden dat we een keuze gaan maken naar welke basisschool ze zal gaan. Luxe of Zuinig ging op pad.
De keuze van een basisschool
Luxe of Zuinig heeft ruim de keus in scholen. In onze woonplaats bevinden zich er al vier. Maar de keuze naar welke school onze dochter ging was daardoor nog niet zo vanzelf sprekend.
Laten we voorop stellen dat de keuze van een basisschool in mijn optiek, na onze zoektocht, puur één is op basis van gevoel en emotie. Ik had van te voren gedacht dat statistieken en gemiddeldes en weet ik wat voor mijzelf de doorslag zou geven, maar ik vond het eerder creatief boekhouden dan dat het wat zei over de school zelf. Dat is interessant vanuit mijn optiek, want ik hou van feiten. Maar hoe kan je een school beoordelen puur op de resultaten? Dat is onmogelijk want wat is je referentie materiaal? Andere scholen? Prima, maar dan moet je wel weten waar die cijfers uit voort kwamen en dat is niet zondermeer altijd beschikbaar, of welke methode ze hiervoor gebruiken.
Nou goed, je begrijpt het, ik legde de cijfers vrij snel naast mij neer, want in alle gevallen leken die prima op orde. Het moest dus ergens anders vandaan komen
Gevoel en ligging
Van de vier scholen weten we, door de vele looptochtjes door onze woonplaats heen, weten we inmiddels waar deze zich bevinden en hoe deze eruit zien. We hebben stiekem een mening hierover gevormd en gelukkig was die mening van mij en mijn vrouw gelijk, hoe houden we het anders al zoveel jaar vol ;-).
Maar voordat we feitelijk al 50% afschreven wilde we toch kijken naar de websites van de scholen. Wat zijn hun kernwaardes, hoe zag hun schoolplan eruit? Welke lesmethodes gebruiken ze en vooral wat is hun missie.
Ons gevoel, we waren denk ik toch een beetje bevooroordeeld, bevestigde ons vermoeden dat twee van deze scholen geen warm gevoel bij ons kreeg na het lezen van de plannen. Dat werd ook nog eens bevestigd door enkele vrienden die in het verleden wel voor één van die scholen had gekozen en daar spijt van had vanwege talloze redenen.
Voor ons was het een bevestiging van ons gevoel en daarmee kwamen we op een makkelijkere keus. Althans dat was het idee. Maar van beide scholen zijn we eigenlijk wel gecharmeerd. Er zit verschil tussen beide, zoals bijv de staat van het gebouw (nieuwbouw vs oude gebouwen) en er zit een groot verschil tussen de leermethodes en welke vaardigheden een kind leert op elk moment.
Qua ligging maken de scholen niets uit en qua diversiteit ook niet. Daar zit het hem dus niet in….
Wat maakt dan de keuze?
En nu begint het lastig te worden. Want qua lesmethodes heb ik geen voorkeur voor iets. Het meest belangrijke is dat onze dochter kind kan zijn en de basisvaardigheden meekrijgt zodat ze met een gerust hart door kan stromen met de juiste bagage. Of dat dan lesmethode A of B is maakt mij en mijn vrouw weinig uit.
En daarom hebben we besloten bij beide scholen daadwerkelijk een afspraak te maken en eens aan te horen wat de school zelf te vertellen heeft. Feitelijk ben je volledig gebriefed door de schoolgidsen en weet je dus ook wat er gaat gebeuren en hoe ze dingen aanpakken. En ongetwijfeld zullen ze dit gaan herhalen zonder veel meer te weten te komen. Maar er is één ding wat je niet te weten komt in de schoolgidsen.
En dat is het persoonlijke aspect. Hoe is de directeur, hoe zijn de leraren, hoe vertellen ze over lesgeven en wat voor gevoel geeft het binnenstappen in de school. Allemaal gevoelszaken die veel meer bepalender zijn voor de keuze dan welke informatie dan ook.
Afwachten
En met dat gezegd hebbende wachten we nu dan ook op de afspraken van de scholen. Gaan we langs en bepalen we daar hoe we ons erbij voelen en hoe wij denken of onze dochter erbij past. Totaal niet rationeel, maar wel hoe het tot stand komt.
Ik ben benieuwd of één school daadwerkelijk doorslaggevend is qua gevoel of niet.
Hoe is dat bij jullie gegaan met de keuze van de basisschool?
Reacties
De lesmethoden voldoen allemaal, en de samenstelling qua kinderen zal grotendeels bepaald zijn door de omgeving waarin een school staat.
Nu heb ik makkelijk praten: ons dorp heeft 1 basisschool en er staan 3 huizen tussen ons en de school. Een kleine 100m lopen dus. Het schoolplein grenst bijna aan de achtertuin (zit 2m tussen). De keuze was dus kinderlijk eenvoudig, want er was geen keuze.
Vooral bij het bezoeken van open dagen maar ook bij rondleidingen (vooral tijdens schooltijd doen!) viel me op hoe de verschillende teamleden met elkaar om gaan. Niet alle juffen en meesters zal het mee klikken, maar bij één school kwamen de docenten echt open, benaderbaar en als een team over. Ook de directeur had contact met de leerlingen van groep 1 tot en met 8.
De school bleek ook nog prachtig om te gaan met maatwerk (vond ik). Er zijn alleen maar combinatieklassen en bij instructie zit je bij de leerlingen met relatief hetzelfde niveau. Dus werk je op groep 6-niveau bij rekenen ga je daarheen met je laatje. Of je nu in groep 4, 6 of 7 zit. Dit wisselen hebben we die dag meegemaakt, en werkte prachtig. De leerlingen liepen allemaal heel vertrouwd, gezellig naar de plek waar ze verwacht werden.
De school die het niet geworden is, zag er op papier hetzelfde uit. Dezelfde resultaten, even groot en veel dezelfde methodes. Ook de ouders bij het schoolplein zagen we ons zo tussen staan. Maar de directrice was erg afstandelijk, klonk niet trots op het team, maar alleen op de net gestarte anti-pest-methode. De klassen werkten echt alleen aan de tafels in de klas maar niet op een leer of zo plein. Het zag er star uit. In alle, maar ook echt alle klassen zaten kinderen in losse rijtjes te werken. Echt nergens was het gezellig. We vroegen naar hoe dat kwam, maar de directrice deed het af als toeval en vertelde verder over weer een nieuwe methode, niet over waarvoor we kwamen (immers een methode kan je zo wisselen, het team niet).
Een oud of nieuw gebouw heb ik allebei meegemaakt, dat maakt voor de kinderen echt niets uit. :-)
Veel succes met de keuze. En bedenk, hij is niet definitief. Niet dat je altijd maar moet willen wisselen bij een tegenslag. Maar blijkt het echt niet te klikken, zoek een beter passende plek.
En oud of nieuw gebouw moet voor de keuze niet uitmaken, want dat oude gebouw kan binnen 2 jaar ook gesloopt worden en nieuw worden. Het is het gevoel wat je krijgt bij binnenkomst. Maar dat kan op het moment dat kind er daadwerkelijk heen gaat wel weer anders zijn, dat zie je bij ons wel. Daar zit tussen de beide kinderen 4 jaar en bij onze jongste als dat de oudste was geweest hadden we waarschijnlijk een andere keuze gemaakt, we hadden destijds nog steeds keus uit de beide scholen maar dat was maar voor 2 jaar en ze had naar het andere dorp gekund maar dat zou ik niet zomaar doen want je mist de binding met de kinderen. Ik weet niet of dat mogelijk is maar meld ze aan op beide scholen als er een wachtlijst gehanteerd wordt in jullie omgeving en ga een x=aantal maanden voordat ze echt 4 jaar zijn nog eens kijken op jullie 2 keuzes. Maar misschien zijn tegen die tijd de andere scholen ook wel weer een optie omdat er wisselingen geweest zijn. En als ze allemaal onder dezelfde koepel vallen is de lesstof gelijk aan elkaar qua programma's en gebruikte materialen.
groetjes Janneke
Nu nog 1 op de basisschool en 1 net er vanaf. Wat had ik beter gewild, meer schrijven, en meer engels.
De directrice hoeft niet te blijven, net als het team, dus daar zou ik niet teveel op afgaan en daarbi,j tijdens de rondleiding kan er een toneelstukje gespeeld worden.
Hoe gaan ze om met onder of bovengemiddeld, is er continuerooster (door corona nu wel op veel scholen) lezen ze veel, wat doen ze als de kinderen vrije tijd hebben, en tijdens het broodje eten (tv of voorlezen door de leraar). Hoe is het schoolplein opgezet?
En dan nog als alle vinkjes gezet zijn en je dochter begint aan haar school en je ziet haar veranderen, switchen. Kinderen willen dat vaak niet, want bekend en ze hebben daar hun vriendjes, maar jaren toneelspelen, omdat de echte connectie er niet is, op school is voor een kind ook vermoeiend. Wij hebben er, achteraf, spijt van dit niet te hebben gedaan. Ondanks dat er natuurlijk ook wel leuke momenten zijn.
Succes met de keus. Achteraf is het makkelijk ��