Een luxe positie, waar we met trots op terugkijken
Nu we een kind op komst hebben, maar ook door het lezen van veel blogs en gesprekken met collega's, besef ik mij steeds meer in wat voor een luxe positie wij zitten bij huize Luxe of Zuinig. Ik heb er al vaker over geschreven, zoals over het geluksgevoel en over hoe geld je nu gelukkig maakt. Maar elke keer dat ik hier over nadenk is het steeds weer een openbaring en pas op de plaats om jezelf weer met beide benen op de wereld te zetten.
Openheid
Sinds ik wat opener ben over mijn inkomsten en uitgaven krijg ik ook meer reacties op het feit dat wij dit alleen kunnen doen doordat wij zoveel verdienen. Dat is iets wat ik toch opmerkelijk vind, want dat is in mijn ogen zeker niet alleen het geval. Het is de combinatie van goed verdienen (veel uren maken), investeren in jezelf, zodat je inkomen blijft stijgen, je kennis up to date te houden, zuinig zijn en bewuste keuzes maken. Daarnaast helpt het dat we niet naar ons inkomen leven en dus aan het eind van de rit een hoop geld overhouden. Allemaal zaken die uiteindelijk bijdragen aan het feit dat wij zeer comfortabel kunnen leven en ons dus ook in deze positie hebben kunnen maneuvreren. In de 8 jaar dat ik blog zijn we zoveel vooruit gekomen en zoveel ervaringen rijker geworden dat je werkelijk kan zeggen dat we als geheel enorm gegroeid zijn en daardoor ook vaker reflecteren op de staat van ons tegenover de buitenwereld.
Vroeg begonnen
We hebben wat voordelen gehad in het leven die we nu pas herkennen. Neem bijvoorbeeld het huis dat we in 2010 hebben gekocht. Midden in de crisis met afnemende huizenprijzen en weinig kapers op de kust konden we een huis vinden die “relatief” goedkoop gekocht kon worden en in de afgelopen 10 jaar enorm in waarde is toegenomen (waar we natuurlijk niets aan hebben want we willen niet weg). Door die “lage” prijzen konden we ook een groter huis kopen dan we eigenlijk nodig hadden. Puur en alleen om niet elke 7 jaar te moeten verhuizen en rekening houdend met eventuele gezinsuitbreiding. Nu erop terugkijkend en met de huizenprijzen van tegenwoordig is het onmogelijk om ons huis te kunnen kopen voor het bedrag wat we toentertijd hebben betaald. Een koopje dus!
Daarnaast hebben we door een groeiende carrière en het uitstellen van de kinderwens veel van de wereld kunnen zien en in het huis kunnen investeren om het te maken wat het nu is. Een plek waar we tot rust komen, ons ding kunnen doen, en elke dag weer met een grote glimlach ons in bewegen of naartoe terugkeren.
De toekomst
De hoop is dat de toekomst ons ook toelacht, we een gezond kind krijgen en hopelijk nog een kind mogen verwelkomen in deze oase van rust. Daarnaast hopen we dat we mogen toe blijven werken aan het FO leven en daardoor nog meer tijd aan onze kinderen kunnen spenderen. Enerzijds nemen we al een voorproefje op het FO leven door beide 4 dagen te gaan werken zodat we meer tijd met ons kind kunnen doorbrengen, en anderzijds door blijven bouwen om rond ons 50st te kunnen stoppen met werken (als we dat willen).
Dit alles was niet mogelijk als we andere keuzes in het leven hadden gemaakten het geluk dat wij hebben ontvangen in wanneer wij de keuzes hebben gemaakt. Het leven is niet alleen maar rozengeur en maneschijn geweest (ook al lees je dat nu misschien wel) maar het is meer positief dan negatief geweest.
Ik hoop dat ik voor ons kind net zo een mooie toekomst kan geven als ik zelf heb gehad en zal er dan ook alles aan doen om dit voor elkaar te krijgen, maar kijkend naar de wereld om mij heen bevinden wij ons toch in een luxere positie dan de meeste. En dat is iets om te waarderen en te koesteren. Iets wat niet iedereen is gegund en we wel voor elkaar hebben gekregen.
Waar zijn jullie trots op wat je hebt bereikt in retrospect?
Openheid
Sinds ik wat opener ben over mijn inkomsten en uitgaven krijg ik ook meer reacties op het feit dat wij dit alleen kunnen doen doordat wij zoveel verdienen. Dat is iets wat ik toch opmerkelijk vind, want dat is in mijn ogen zeker niet alleen het geval. Het is de combinatie van goed verdienen (veel uren maken), investeren in jezelf, zodat je inkomen blijft stijgen, je kennis up to date te houden, zuinig zijn en bewuste keuzes maken. Daarnaast helpt het dat we niet naar ons inkomen leven en dus aan het eind van de rit een hoop geld overhouden. Allemaal zaken die uiteindelijk bijdragen aan het feit dat wij zeer comfortabel kunnen leven en ons dus ook in deze positie hebben kunnen maneuvreren. In de 8 jaar dat ik blog zijn we zoveel vooruit gekomen en zoveel ervaringen rijker geworden dat je werkelijk kan zeggen dat we als geheel enorm gegroeid zijn en daardoor ook vaker reflecteren op de staat van ons tegenover de buitenwereld.
Vroeg begonnen
We hebben wat voordelen gehad in het leven die we nu pas herkennen. Neem bijvoorbeeld het huis dat we in 2010 hebben gekocht. Midden in de crisis met afnemende huizenprijzen en weinig kapers op de kust konden we een huis vinden die “relatief” goedkoop gekocht kon worden en in de afgelopen 10 jaar enorm in waarde is toegenomen (waar we natuurlijk niets aan hebben want we willen niet weg). Door die “lage” prijzen konden we ook een groter huis kopen dan we eigenlijk nodig hadden. Puur en alleen om niet elke 7 jaar te moeten verhuizen en rekening houdend met eventuele gezinsuitbreiding. Nu erop terugkijkend en met de huizenprijzen van tegenwoordig is het onmogelijk om ons huis te kunnen kopen voor het bedrag wat we toentertijd hebben betaald. Een koopje dus!
Daarnaast hebben we door een groeiende carrière en het uitstellen van de kinderwens veel van de wereld kunnen zien en in het huis kunnen investeren om het te maken wat het nu is. Een plek waar we tot rust komen, ons ding kunnen doen, en elke dag weer met een grote glimlach ons in bewegen of naartoe terugkeren.
De toekomst
De hoop is dat de toekomst ons ook toelacht, we een gezond kind krijgen en hopelijk nog een kind mogen verwelkomen in deze oase van rust. Daarnaast hopen we dat we mogen toe blijven werken aan het FO leven en daardoor nog meer tijd aan onze kinderen kunnen spenderen. Enerzijds nemen we al een voorproefje op het FO leven door beide 4 dagen te gaan werken zodat we meer tijd met ons kind kunnen doorbrengen, en anderzijds door blijven bouwen om rond ons 50st te kunnen stoppen met werken (als we dat willen).
Dit alles was niet mogelijk als we andere keuzes in het leven hadden gemaakten het geluk dat wij hebben ontvangen in wanneer wij de keuzes hebben gemaakt. Het leven is niet alleen maar rozengeur en maneschijn geweest (ook al lees je dat nu misschien wel) maar het is meer positief dan negatief geweest.
Ik hoop dat ik voor ons kind net zo een mooie toekomst kan geven als ik zelf heb gehad en zal er dan ook alles aan doen om dit voor elkaar te krijgen, maar kijkend naar de wereld om mij heen bevinden wij ons toch in een luxere positie dan de meeste. En dat is iets om te waarderen en te koesteren. Iets wat niet iedereen is gegund en we wel voor elkaar hebben gekregen.
Waar zijn jullie trots op wat je hebt bereikt in retrospect?
Reacties
Dat negeer ik nu nog even ;)
Investeren in jezelf kan op vele manieren. Niet alleen beroepsmatig, maar ook cultureel, sociaal of simpel weg emotioneel! Sommige (ook lager opgeleiden) vinden daarin iets unieks in zichzelf wat ze weten om te vormen tot investering wat geld opleverd (een blog bijv, maar dat kan ook een uniek talent zijn, of iets tastbaars, houtwerk)
Dus nee carriere en studeren is zeker niet voor iedereen, maar investeren in jezelf is altijd een goed idee. Ongeacht of dit daadwerkelijk geld oplevert zal het je leven verrijken en ik durf te wedden dat dit voor jou net zo is!
Wij hebben ongeveer het omgekeerde gedaan qua aanschaf van een huis. Precies een huis kopen vlak voordat de crisis begint, waardoor ons huis snel minder waard werd. Maar daarom zijn we wel onze blog begonnen en hard begonnen met aflossen en werden we bewust van onze uitgaven.
Wij realiseren ons ook wel dat we niets te klagen hebben en dat we veel luxer zouden kunnen leven, maar leven best zuinig. Ook omdat we ruim 4 jaar geleden ons 5de kind verwachtten en wisten dat we ooit groter moesten gaan wonen. Dat kon alleen door een flinke reserve (in overwaarde en spaargeld) op te bouwen.