Een relatie en geld
Daar staat ze/hij. Je vriendin/man/partner/whatever (genderneutraal blog! :) ). Je bent helemaal hoteldebotel en je begint serieus na te denken over samenwonen. Je hebt de eerste hordes van een relatie overwonnen (inclusief geldzaken, want wie betaald nu wat?). Maar nu wil je de stap voorwaarts maken. Een plekje voor jullie samen waar het idyllische leven voort zal kabbelen..........
Heel leuk natuurlijk allemaal maar er is ook nog zo iets als geld en je relatie. Want hoe leuk je het ook met elkaar hebt, als je niet met elkaar op 1 lijn zit of afspraken erover hebt gemaakt is je relatie gedoemd te mislukken, iets wat nog steeds niet door iedereen herkend wordt overigens.
Hoe gingen wij ermee om?
Zowel ik als mijn vrouw komen niet uit een “arme” familie. Echter ook bij ons zat er een vermogensverschil bij aanvang van het samenwonen. Een dusdanig grote dat we hier voorzorgsmaatregelen voor moesten treffen.
Maar hoe open je nu het gesprek? Want je zit vaak nog op de roze wolk en geld is in je ogen geen belangrijk onderwerp. Je houdt toch van elkaar! Dus dat komt wel goed.
Helaas is de waarheid weerbarstiger en als je dan ook gaat samenwonen is het slim om hier toch even voor te gaan zitten. Niet alleen over wie wat betaald, maar wat er moet gebeuren als je eerder komt te overlijden. Niet de leukste onderwerpen, maar je kan het beter bespreken als je nog op de roze wolk zit dan dat er donderwolken boven je hoofd hangen.
Toen het dan ook voor ons serieuzer werd en we graag samen wilde wonen zijn wij dan ook (terwijl we aan het bespreken waren wat we allemaal moesten regelen) ook het onderwerp van een samenlevingscontract aangesneden. We zijn samen het internet opgedoken om te zien waarvoor het diende wat je ermee kon en hoe we ermee om moesten gaan. Hierna hebben we samen opgeschreven wat wij belangrijk vonden hoe de verdeling zou moeten worden als we onverhoopts uit elkaar zouden gaan.
Voor ons waren de volgende zaken belangrijk:
- Samen bouwen we wat op en alles wat na het tekenen van het samenlevingscontract hebben opgebouwd is 50/50
- Ieder apart van elkaar heeft zijn eigen pot en die blijft ook van zichzelf
- Als 1 van beide onverwachts komt te overlijden willen we dat de persoon in leven in het huis kan blijven wonen
- We leggen allebei 50/50 in.
- We zijn ieder 50/50 eigenaar van de woning
Eigenlijk drie heel basale regels die er wel voor zorgden dat we meteen doorpakte:
- Het houden van eigen rekeningen (waar ieder zijn eigen hobbies van kan betalen) en het aanmaken van een gezamenlijke rekening
- Inleg voor gezamenlijke rekening bepalen
- levensverzekering regelen (zodat 1 kan blijven wonen in huis)
- Het bij gaan houden van alle inkomsten/uitgaven (dit was mijn ding ;) ) Maar is ook voor haar erg inzichtelijk gebleken waar ze nog steeds blij mee is!
Eigenlijk niet eens heel veel zaken, maar wel de basic dingen die op orde zijn en in het samenlevingscontract zijn opgenomen.
Jaren later
We wonen inmiddels 10 jaar in dit huis en hebben ook 10 jaar profijt gehad van onze regelingen, maar vorig jaar veranderde dit door de komst van gezinsuitbreiding. Doordat wij open en eerlijk zijn geweest aan het begin (maar natuurlijk eigenlijk gedurende de afgelopen 10 jaar continue) was het gesprek zo geopend, want een samenlevingscontract was niet afdoende voor de kleine.
We konden kiezen uit, trouwen of geregistreerd partnerschap. Beide zijn gelijk aan elkaar gesteld qua regels, alleen zit het grootste verschil of het wordt erkent in het buitenland als “huwelijk”. Voor ons niet zo boeiend want we wilde het goed geregeld hebben voor de kleine en ook de erkenning van het kind geregeld hebben zonder bij de gemeente daar weer papieren voor aan te vragen.
Wederom hebben we aan tafel gezeten om alles door te spreken. Wilde we in gemeenshap van goederen trouwen of in beperkte gemeenschap van goederen wat een doorzetting van ons samenleving contract was. Mijn inmiddels vrouw en ik vonden een doorzetting van de eerdere afspraken goed, want het werkte prima de afgelopen 10 jaar.
Zo gezegd zo gedaan, in nog geen 5 min was het duidelijk en moesten we alleen nog het regelen. Geen trouwjurk, geen feest, gewoon lekker makkelijk in de trouwzaal van onze gemeente met alleen wat familieleden een papiertje tekenen. We vonden de poespas eromheen nogal wat, maar zoals je uit het verhaal begrijpt zijn wij beide nogal nuchter eronder ;)
Een feestje komt later wel een keer, want een geregistreerd partnerschap kan je altijd nog omzetten in een huwelijk! Maar voor de kleine was het nu goed geregeld.
En verder
Als het goed zit tussen mensen moet geld altijd te bespreken zijn in een relatie. Ook als er verschillen zitten tussen de personen zelf in vermogen. Wees eerlijk naar elkaar en open gewoon het gesprek, want als je het eenmaal hebt geregeld denk je er nooit meer over na en is het een voldongen feit. Nu weet ik dat enkele mensen zullen zeggen, maar als je geen geldzorgen hebt zoals jullie is het makkelijk praten. Een fair point, maar maakt dat echt een verschil over DAT je erover gaat praten? Volgens mij niet, want dat moet altijd kunnen. En zeker als geld minder vanzelfsprekend is, is het extra zaak om het duidelijk op papier te zetten en samen te groeien naar een stabielere toekomst. Dat is juist een relatiebouwer!
Wacht dus niet langer als je het nog niet hebt gedaan, en ga praten over geld. Het geeft je veel meer rust en een goede basis voor je relatie!
Heel leuk natuurlijk allemaal maar er is ook nog zo iets als geld en je relatie. Want hoe leuk je het ook met elkaar hebt, als je niet met elkaar op 1 lijn zit of afspraken erover hebt gemaakt is je relatie gedoemd te mislukken, iets wat nog steeds niet door iedereen herkend wordt overigens.
Hoe gingen wij ermee om?
Zowel ik als mijn vrouw komen niet uit een “arme” familie. Echter ook bij ons zat er een vermogensverschil bij aanvang van het samenwonen. Een dusdanig grote dat we hier voorzorgsmaatregelen voor moesten treffen.
Maar hoe open je nu het gesprek? Want je zit vaak nog op de roze wolk en geld is in je ogen geen belangrijk onderwerp. Je houdt toch van elkaar! Dus dat komt wel goed.
Helaas is de waarheid weerbarstiger en als je dan ook gaat samenwonen is het slim om hier toch even voor te gaan zitten. Niet alleen over wie wat betaald, maar wat er moet gebeuren als je eerder komt te overlijden. Niet de leukste onderwerpen, maar je kan het beter bespreken als je nog op de roze wolk zit dan dat er donderwolken boven je hoofd hangen.
Toen het dan ook voor ons serieuzer werd en we graag samen wilde wonen zijn wij dan ook (terwijl we aan het bespreken waren wat we allemaal moesten regelen) ook het onderwerp van een samenlevingscontract aangesneden. We zijn samen het internet opgedoken om te zien waarvoor het diende wat je ermee kon en hoe we ermee om moesten gaan. Hierna hebben we samen opgeschreven wat wij belangrijk vonden hoe de verdeling zou moeten worden als we onverhoopts uit elkaar zouden gaan.
Voor ons waren de volgende zaken belangrijk:
- Samen bouwen we wat op en alles wat na het tekenen van het samenlevingscontract hebben opgebouwd is 50/50
- Ieder apart van elkaar heeft zijn eigen pot en die blijft ook van zichzelf
- Als 1 van beide onverwachts komt te overlijden willen we dat de persoon in leven in het huis kan blijven wonen
- We leggen allebei 50/50 in.
- We zijn ieder 50/50 eigenaar van de woning
Eigenlijk drie heel basale regels die er wel voor zorgden dat we meteen doorpakte:
- Het houden van eigen rekeningen (waar ieder zijn eigen hobbies van kan betalen) en het aanmaken van een gezamenlijke rekening
- Inleg voor gezamenlijke rekening bepalen
- levensverzekering regelen (zodat 1 kan blijven wonen in huis)
- Het bij gaan houden van alle inkomsten/uitgaven (dit was mijn ding ;) ) Maar is ook voor haar erg inzichtelijk gebleken waar ze nog steeds blij mee is!
Eigenlijk niet eens heel veel zaken, maar wel de basic dingen die op orde zijn en in het samenlevingscontract zijn opgenomen.
Jaren later
We wonen inmiddels 10 jaar in dit huis en hebben ook 10 jaar profijt gehad van onze regelingen, maar vorig jaar veranderde dit door de komst van gezinsuitbreiding. Doordat wij open en eerlijk zijn geweest aan het begin (maar natuurlijk eigenlijk gedurende de afgelopen 10 jaar continue) was het gesprek zo geopend, want een samenlevingscontract was niet afdoende voor de kleine.
We konden kiezen uit, trouwen of geregistreerd partnerschap. Beide zijn gelijk aan elkaar gesteld qua regels, alleen zit het grootste verschil of het wordt erkent in het buitenland als “huwelijk”. Voor ons niet zo boeiend want we wilde het goed geregeld hebben voor de kleine en ook de erkenning van het kind geregeld hebben zonder bij de gemeente daar weer papieren voor aan te vragen.
Wederom hebben we aan tafel gezeten om alles door te spreken. Wilde we in gemeenshap van goederen trouwen of in beperkte gemeenschap van goederen wat een doorzetting van ons samenleving contract was. Mijn inmiddels vrouw en ik vonden een doorzetting van de eerdere afspraken goed, want het werkte prima de afgelopen 10 jaar.
Zo gezegd zo gedaan, in nog geen 5 min was het duidelijk en moesten we alleen nog het regelen. Geen trouwjurk, geen feest, gewoon lekker makkelijk in de trouwzaal van onze gemeente met alleen wat familieleden een papiertje tekenen. We vonden de poespas eromheen nogal wat, maar zoals je uit het verhaal begrijpt zijn wij beide nogal nuchter eronder ;)
Een feestje komt later wel een keer, want een geregistreerd partnerschap kan je altijd nog omzetten in een huwelijk! Maar voor de kleine was het nu goed geregeld.
En verder
Als het goed zit tussen mensen moet geld altijd te bespreken zijn in een relatie. Ook als er verschillen zitten tussen de personen zelf in vermogen. Wees eerlijk naar elkaar en open gewoon het gesprek, want als je het eenmaal hebt geregeld denk je er nooit meer over na en is het een voldongen feit. Nu weet ik dat enkele mensen zullen zeggen, maar als je geen geldzorgen hebt zoals jullie is het makkelijk praten. Een fair point, maar maakt dat echt een verschil over DAT je erover gaat praten? Volgens mij niet, want dat moet altijd kunnen. En zeker als geld minder vanzelfsprekend is, is het extra zaak om het duidelijk op papier te zetten en samen te groeien naar een stabielere toekomst. Dat is juist een relatiebouwer!
Wacht dus niet langer als je het nog niet hebt gedaan, en ga praten over geld. Het geeft je veel meer rust en een goede basis voor je relatie!
Reacties
Nu twijfelen we of we nog iets bij de notaris vast willen leggen of niet. Dat kost namelijk weer het een en ander. Daarin zouden we voornamelijk de verdeling van opgebouwd kapitaal vast leggen. Ik wil namelijk niet dat zij dan recht heeft op de beleggingen die ik voor mezelf doe, of dat zij opgezadeld zit met schulden als er iets gebeurt. Lastig.