Drie weken verder
Na al het cijfergeweld de afgelopen tijd is het weer eens tijd voor een persoonlijk blogje. Want we zijn inmiddels 3 weken verder sinds we ons kindje hebben gekregen. Hoe gaat het ermee?
De weken op een rij
Zoals alle nieuwe vaders weet je niet zo goed wat er op je afkomt in de eerste week. Ik heb mij zo goed mogelijk voorbereid op wat er gaat komen en mij daarop weten in te stellen, maar de eerste week was letterlijk een week van aftasten en proberen. Hierbij was het allemaal “eng” om met je kind van alles te doen, maar eenmaal door die fase heen (en gewoon alles te proberen) merk je dat je kind wel fragiel is, maar niet zo fragiel dat je amper durft hem te bewegen. Moeder natuur heeft een baby behoorlijk weerbaar gemaakt!
Ik begon mij dan ook steeds comfortabeler te voelen bij het vaderschap en dat was te merken bij de mensen om ons heen. Of zoals de opa’s en oma’s om ons heen zeiden, “ je bent gewoon heel handig!”. Leuk om te horen en dat zo snel!
Qua gezondheid viel het ons ook de eerste twee weken wel mee, ja we hadden gebroken nachten, maar elke keer 2-3 uur slapen telt ook bij elkaar op om toch aan 6-8 uur te komen. Echter deze laatste week merk ik toch dat dit niet helemaal tof door mijn lijf wordt gevonden. Ik ben sneller geïrriteerd, overdag moeier en s’nachts mis ik soms een voeding, terwijl mijn vrouw wel wakker wordt. Heel vreemd, want ik ben van nature een slechte slaper. Gisteravond bijv lagen we om 20:00 op bed....... En ja dan slaap je in 5 min. Heel gek!
Ook mijn vrouw merk ik begint erg moe te worden, s’morgens als we de voeding rond 6-7 hebben kruipt zij er nog even lekker in voor nog wat extra uurtjes slapen terwijl ik beneden aan de gang ga om de dag op te starten of nog even wat “me-time” pak.
We hopen dan ook dat ze snel een voeding in de nacht overslaag (die van 1:30 bijv ;) ) zodat we van 11 tot 6 ongeveer kunnen slapen. Dat zou een hoop schelen en hopelijk ook ons wat meer rust geven. Volgens het wijze internet kan dat gebeuren vanaf 6 weken, als ze een dag en nachtritme ontwikkeld. Maar zoals altijd.... dat is een gemiddelde, sommige kinderen doen er veel langer over. Maar tot op heden is ons kind heel gemiddeld geweest, dus laten we hopen ook hiermee!
Voor de rest gaat het heel goed met haar en groeit ze als kool. Volgens mijn eigen metingen komt ze nu “ongeveer” 20-40 gram per dag aan wat erg mooi is (ook aangezien ze binnen 1 week alweer op haar geboortegewicht was). Verder veranderd ze ook elke dag, zowel in haar doen en laten, maar ook in geluiden en aanzicht. Ik kan mij nu al bijna niet meer voorstellen hoe klein ze was toen ze uit de buik van moeders kwam, en hoe een klein Michelin vrouwtje het nu al is geworden.
Overall zijn we nog steeds erg blij en gelukkig met haar. We beginnen langzaam een ritme te krijgen in huis en volgens mij is ze zelf ook erg blij met ons (maar ja, keuze heeft ze niet ;) ). We gaan lekker zo door, en hopelijk kan ik over 3 weken melden dat ze inderdaad doorslaapt. Het zou toch wat zijn!
De weken op een rij
Zoals alle nieuwe vaders weet je niet zo goed wat er op je afkomt in de eerste week. Ik heb mij zo goed mogelijk voorbereid op wat er gaat komen en mij daarop weten in te stellen, maar de eerste week was letterlijk een week van aftasten en proberen. Hierbij was het allemaal “eng” om met je kind van alles te doen, maar eenmaal door die fase heen (en gewoon alles te proberen) merk je dat je kind wel fragiel is, maar niet zo fragiel dat je amper durft hem te bewegen. Moeder natuur heeft een baby behoorlijk weerbaar gemaakt!
Ik begon mij dan ook steeds comfortabeler te voelen bij het vaderschap en dat was te merken bij de mensen om ons heen. Of zoals de opa’s en oma’s om ons heen zeiden, “ je bent gewoon heel handig!”. Leuk om te horen en dat zo snel!
Qua gezondheid viel het ons ook de eerste twee weken wel mee, ja we hadden gebroken nachten, maar elke keer 2-3 uur slapen telt ook bij elkaar op om toch aan 6-8 uur te komen. Echter deze laatste week merk ik toch dat dit niet helemaal tof door mijn lijf wordt gevonden. Ik ben sneller geïrriteerd, overdag moeier en s’nachts mis ik soms een voeding, terwijl mijn vrouw wel wakker wordt. Heel vreemd, want ik ben van nature een slechte slaper. Gisteravond bijv lagen we om 20:00 op bed....... En ja dan slaap je in 5 min. Heel gek!
Ook mijn vrouw merk ik begint erg moe te worden, s’morgens als we de voeding rond 6-7 hebben kruipt zij er nog even lekker in voor nog wat extra uurtjes slapen terwijl ik beneden aan de gang ga om de dag op te starten of nog even wat “me-time” pak.
We hopen dan ook dat ze snel een voeding in de nacht overslaag (die van 1:30 bijv ;) ) zodat we van 11 tot 6 ongeveer kunnen slapen. Dat zou een hoop schelen en hopelijk ook ons wat meer rust geven. Volgens het wijze internet kan dat gebeuren vanaf 6 weken, als ze een dag en nachtritme ontwikkeld. Maar zoals altijd.... dat is een gemiddelde, sommige kinderen doen er veel langer over. Maar tot op heden is ons kind heel gemiddeld geweest, dus laten we hopen ook hiermee!
Voor de rest gaat het heel goed met haar en groeit ze als kool. Volgens mijn eigen metingen komt ze nu “ongeveer” 20-40 gram per dag aan wat erg mooi is (ook aangezien ze binnen 1 week alweer op haar geboortegewicht was). Verder veranderd ze ook elke dag, zowel in haar doen en laten, maar ook in geluiden en aanzicht. Ik kan mij nu al bijna niet meer voorstellen hoe klein ze was toen ze uit de buik van moeders kwam, en hoe een klein Michelin vrouwtje het nu al is geworden.
Overall zijn we nog steeds erg blij en gelukkig met haar. We beginnen langzaam een ritme te krijgen in huis en volgens mij is ze zelf ook erg blij met ons (maar ja, keuze heeft ze niet ;) ). We gaan lekker zo door, en hopelijk kan ik over 3 weken melden dat ze inderdaad doorslaapt. Het zou toch wat zijn!
Reacties
Wij boften dat zoonlief(20) maar eens per nacht honger had en na 6-8 weken doorsliep. Dochterlief (15) sliep vanaf de eerste dag thuis door tot een uurtje of zeven. Heerlijk. Alleen toen ze twee was, was ze al om 6 uur wakker, dus ach je krijgt altijd je portie.