Deel 1: Wanneer heb je genoeg? "Gespaard"

Deze serie zal bestaan uit de vraag, "Wanneer heb je genoeg?" Waarin ik op zoek ga naar mijzelf wanneer genoeg daadwerkelijk genoeg is. Vandaag deel 1: Wanneer heb je genoeg gespaard?

Inleiding

Zoals ik enkele dagen geleden hier geblogd heb, hebben wij het niet arm en een behoorlijke duit op de spaarrekening staan. Hier zijn we trots, blij en gelukkig mee. Maar het zorgt ook meteen voor de volgende vraag.... Wanneer is het nou eigenlijk genoeg? Wanneer zal ik persoonlijk, of wij gezamelijk tevreden zijn met het bedrag dat wij als buffer hebben en gewoon eens gaan genieten van het leven? Willen we ooit wel eens die buffer opmaken? Of willen we gaan sparen voor de (eventuele) kinderen?

Het zijn vragen die we ons denk ik allemaal stellen op een gegeven moment. En eigenlijk heel lastig te beantwoorden zijn, want 1 ding is zeker. Dood gaan we allemaal.

Waar staan wij nu? 

Wij staan nog (als het goed is dan) aan het begin van het leven. We zijn beide 25 jaar, en genieten met volle teugen van het leven. Helaas hebben we 1 mankement. We sparen teveel! Of althans dat zeggen sommige mensen. We zouden teveel sparen en te weinig leven. Maar als we vervolgens om ons heen kijken zijn we gelukkig met elkaar, gezond en ook nog eens tevreden met alle spullen die we op dit moment in ons bezit hebben. We kunnen onszelf nu dus eigenlijk al de vraag stellen. Hebben we al genoeg gespaard? Nee is het antwoord! Want we hebben nog niet genoeg om de hypotheek af te lossen!

Hypotheek

Is dit dan een spaardoel? Een doel die dan bereikt is en waarna alles ophoudt? Natuurlijk niet want naast je huis moet je ook nog leven. En ook al wordt er wel gezegd dat je je huis moet opeten want je hebt niets aan bakstenen ben ik van mening dat je je eventuele kinderen en/of familie niet kan opzadelen met een schuld op het huis omdat jij zo eigenwijs was om alles op te eten en niet over te houden voor de nabestaanden. Voor ons persoonlijk kan er dus niet gesteld worden dat het aflossen van de hypotheek genoeg zal zijn. En dat is ook zeker niet een einddoel voor mij. Maar wel een mooie eerste stap om te zeggen als we dat doel bereikt hebben dan zijn we een behoorlijk eind op weg om een spaarstop te gaan opleggen en al het geld dat er vanaf dan binnenkomt eens lekker te gaan uitgeven. En als ik dat hoor ga ik denken aan een rekensom. Een rekensom die mij eigenlijk wel heeft geschokt en ook enorm gelukkig en rijk laat voelen.

Rekensom

Stel, we zetten al mijn spaargeld in om de hypotheek af te lossen om en nabij de 170.000 euro. Dan houden we een restschuld van 100.000 euro over. En we er vanuit gaan dat we de komende jaren geen salaris meer erbij krijgen en geen gekke uitgaven, en dus om en nabij de 1700 euro per maand sparen. Dan zou dat betekenen dat wij binnen 5 jaar!!!! geheel van onze hypotheekschuld af zijn!

En toen had ik toch wel een wow momentje...... Als we dus zouden moeten, en echt op een houtje gaan bijten om wat voor reden dan ook, dan zijn wij over 5 jaar van onze hypotheek af! Ongelooflijk en dat deed mij ook meteen beseffen hoe rijk wij waren.

Consuminderwaardig

Eigenlijk deed dit mij beseffen wat een enorme vrek ik was en dat ik inderdaad eens moet gaan leven en eens wat meer aan onszelf moet gaan gunnen. Tuurlijk zal het nog steeds niet zo zijn dat we maandelijks honderden euro's nu extra over de balk gaan smijten, maar ik moet ook niet zo ouwehoeren over die spaarpot. Want wij verkeren in zo een luxe positie op ons 25st die denk ik maar is weg gelegd voor zo een klein gedeelte van de populatie dat zeuren over bepaalde dingen eigenlijk "not done" zijn.

Hebben wij dan genoeg gespaard?

Nee, natuurlijk niet, want we kunnen niet stoppen met werken. Maar we hebben wel genoeg gespaard om zonder zorgen te kunnen leven en dus eigenlijk kunnen we wel stellen dat elk volgend doel zinloos is. Want als je zonder zorgen kan leven. Wat wil je dan nog meer?

Ik kan maar 1 ding bedenken. En dat is sparen als hobby........ Laat ik daar nu net even last van hebben.