Onze rijkdom 3: De toekomst


Zoals ik wel vaker heb gemeld zijn wij een gelukkig stel die gezond is, nog jong en vol energie in het leven staan. We staan allebei aan het begin van onze carrière en zijn reeds in het bezit van een mooi rijtjeshuis met een betaalbare hypotheek. Maar is dit wel voor iedereen weggelegd? En waarom kunnen we als mens niet gelukkig zijn met wat we hebben.
In deze serie zal ik enkele financiële zaken die nog niet bekend waren van ons uit de doeken doen en mijn denkwijze op een rij zetten. Vandaag deel 3. Wat is ons doel met dit geld? En wat voor toekomst willen we?
Onze rijkdom 3: De toekomst



Verleden
Nog even een stukje terug naar gisteren. Ik heb gisteren namelijk veel vragen gehad waarom ik niet mijn hypotheek met het bedrag dat ik heb gespaard bekostigd heb. Het antwoord daarop is eigenlijk heel simpel. Want in Nederland is het namelijk zo dat je wordt beloond om een hypotheek te hebben. In de vorm van hypotheekrente aftrek! En nu is het zo dat ik toendertijd heb doorgerekend of het voordeel voor mij had om mijn spaargeld in te zetten. En dit bleek juist mij geld te kosten! Want je mist immers ook de rente op je spaarrekening, en krijgt minder hypotheekrente aftrek. Bij elkaar genomen was het dus slimmer voor mijn situatie om het geld te bewaren en volledig een hypotheek te nemen..... Het systeem is dus kapot om het zo maar eens te zeggen. En daarom ben ik ook van mening dat er wat aan gedaan moet worden, maar goed, ik ben ook maar een inwoner van Nederland en speel volgens de spelregels die zijn opgelegd. 

Toekomst
Maar nu, wat gaan we er dan mee doen? Ik heb het al eerder in deze blogpost over gewaagd waarin ik stelde dat we onze benedenverdieping verbouwing ongeveer ramen op 50.000 euro. Het is een leuk idee dat we dit zomaar kunnen uitvoeren als we dit willen doen, maar mijn vriendin en ik hebben besloten voor dit bedrag netjes te sparen en langzaam op te bouwen. Maar stel, de keuken valt half uit elkaar en alles stopt ermee... Dan kunnen we besluiten het per direct uit te gaan voeren, en dat is een erg fijne gedachte.

Maar officieel is het geld dat eigenlijk alleen op mijn naam staat bedoeld voor het geval dat onze relatie stuk gaat. Ik ga er niet vanuit, maar het zou zomaar kunnen gebeuren dat dit het geval is. In dat geval kan ik het huis dat we nu bezitten mijn vriendin mee uitkopen en zo toch niet hoeven te verhuizen. Dit is overigens ook een bewuste keuze van mijn vriendin geweest om dit potje apart te houden, want je weet niet wat de toekomst brengt. En daar is zij ook realistisch in.Uiteraard zal het nut van het potje veranderen in de toekomst als er koters bij komen, maar die zijn de eerst komende jaren bij ons niet het geval.

Het plan?
Die is er dus niet. Niet op dit moment althans. Het plan ooit was het als aanbetaling te gebruiken op het huis. Dit bleek niet handig. Nu is het voor het geval dat er iets gebeurd, en in de toekomst eventueel voor de kinderen die gaan studeren (wat naar verwachting natuurlijk ook onbetaalbaar wordt!) Het kan zomaar alle kanten op gaan. Tijden veranderen, en behoeftes ook.

Feit blijft dat het gewoon handig is om te hebben en wie weet is het niet slim om het niet uit te geven en ervan te genieten..... Maar aan de andere kant, ik heb alles wat mijn hartje begeerd. En waarom dan geld uitgeven als je er niet gelukkiger van wordt........

Reacties

Holly Hobby zei…
In feite ben je dus goed voorbereid op wat er gaat komen: jullie zouden ook (naast de andere dingen) een groot deel kunnen aflossen als de HRA (deels) vervalt in de nabije toekomst. En al die andere (hoge) kosten waar je in je leven nog voor kunt komen te staan gezien het langzaam verdwijnen van de verzorgingsstaat. Jullie zijn als het ware immuun.
Lekker idee, lijkt me!
Toch ben ik zo bezien blij dat mijn man geen kapitaal had toen we gingen samen wonen. Alles wat we ooit zullen bezitten, hebben we samen opgebouwd en we zijn getrouwd in gemeenschap van goederen. Zou het niet fijn vinden als ie kapitaal had om 'mij uit te kopen als het mis gaat' ..... Maar wie ben ik! ;)
Anderzijds weet je het tegenwoordig maar nooit. Maar daar bereid ik me op geen enkele op voor. Ik geloof helemaal in ons. Anders had ik geen kind met hem gekregen. Wij hebben in het geheel geen mijn en dijn. We zijn arm maar gelukkig ;) Onze rijkdom is ons kind, mijn levensdoel is om dat kind samen groot te brengen en scheiden zit niet in mijn doelen. Integendeel. Daarom durf ik me compleet afhankelijk te maken van mijn lief. Ik vertrouw hem 1000%.
Mirjam zei…
Tja, als het loont om het geld op de bank te laten ipv in je hypotheek dan is het systeem iid kapot! Maar je hebt waarschijnlijk nog deposito's met een leuke rente. Jullie zijn heel verstandige jonge mensen. En het lijkt me een heerlijk idee om zo'n potje achter de hand te hebben.
Anoniem zei…
Dus als ik het goed begrijp heb je gewoon het grootste deel van het vermogen op jou naam staan en kan jou vriendin er (nog) geen aanspraak op maken.

Ik vind het wel heel erg op zeker spelen als je nu al praat over studerende kinderen, terwijl er nog geen kinderen zijn. Daarnaast sparen jullie +/- EUR 1500,- per maand + jaarlijkse spaarrente en andere meevallers. Jullie (jij) hoeft niet op zeker te spelen, want je bent al zeker.

Groet. DB
Anoniem zei…
Je vertelt dat je hypotheek EUR 1125,- kost. Wat is hiervan rente en wat is afl. of bankspaar? En wat betaal je aan hypotheekrente.

Aan je loon te zien zit je in de 42% belastingschijf. Dan moet jeje spaargeld tegen een heel gunstige rente hebben weggezet, want je schreef gisteren dat je niet meer belegd.

Ik zou gewoon alles boven de belastingvrijevoet (EUR ~44.000,-) aflossen op de hypotheek.
Dubbeltje zei…
Ten eerste: wat knap dat je dit met ons durft te delen! Ten tweede ik ben een vakidioot, maar met het oog op de toekomst. Ik snap dat je niet wilt dat bij een relatiebreuk de helft van jouw spaargeld naar nu nog vriendinlief gaat. Maar hebben jullie wel een samenlevingscontract/testament? Stel namelijk in het noodlottige geval dat jij komt te vooroverlijden dan gaat jouw deel van de woning en al je spaargeld terug naar jouw familie. Dit kan natuurlijk ook een bewuste keuze zijn, maar aangezien je zo verstandig met je financiën om gaat, is dit een punt om niet te onderschatten (ik zei het al vakidioot).
Wij hebben reeds een samenleveningscontract ja, maar mijn vriendin wil mijn geld helemaal niet hebben. We hebben het hier uitgebreid over gehad en ze vind dat het van mij is. Daarom zal het nooit aan haar vallen en zoals gezegd. Dat wil ze ook helemaal niet :)
Ik en mijn vriendin hebben het uitgebreid hierover gehad, en dit is hoe wij het hebben besloten. Ze vind dat het mijn geld is en niet van haar. Ze heeft er ook bewust voor gekozen dat dit in het geval dat het uit gaat geen discussie moet zijn waar het geld heen valt.
Juist het feit dat we zoveel sparen elke maand zorgt ervoor dat er nu ook geen discussie over is dat dit geld moet worden aangesproken :)
Het wordt steeds intressanter om dit inderdaad af te lossen, maar daar moet ik nog eens voor gaan zitten. Ook om het feit dat de rente nu laag is, maar straks niet meer! Dan kan het veel aantrekkelijker zijn om het geld wel te hebben. Bovendien. Als je het eenmaal hebt afgelost..... Kan je er niets anders mee mee doen. Het zit dan in je huis.
Anoniem zei…
Maar stel jij komt te overlijden, wat gebeurd er dan met het geld? Gaat dit terug naar jou ouders of heb je een testament aangelegd dat je vriendin kan blijven wonen waar je nu woont?
We hebben een overlijdensverzekering afgesloten op mijn leven, zodat stel dat ik kom te overlijden dat ze kan blijven wonen waar we nu zijn :)
Anoniem zei…
Gelukkig mag iedereen zijn eigen keuzes maken, hè, DB?
Anoniem zei…
Goed over nagedacht dus en de keuze gemaakt die bij jullie en bij jullie huidige situatie past. Mochten er kinderen komen of mocht de een door ziekte sterker afhankelijk worden van de ander, dan kun je altijd nog op dat moment dingen aan gaan passen.

Wij hebben onze financiën ook nog behoorlijk los van elkaar, omdat er geen kinderen zijn en omdat we allebei in staat zijn om genoeg geld te verdienen. We hebben wel een samenlevingscontract afgesloten, maar nog geen testamenten. Het huis is van mijn vriend, dus zijn familie zou dat erven. Mocht hij sterven, dan kan ik zelf wat nieuws zoeken (huren) en is er ook nog steun van zijn en van mijn familie, mocht ik zelf even niet zo daadkrachtig zijn. Als er in de toekomst dingen veranderen, kunnen we dit ook altijd weer aanpassen, maar ik zie dat nog niet zo snel gebeuren.
Anoniem zei…
Je weet nooit wat de toekomst brengt maar goed voor bereid is het halve werk.
Lees eens het boek Hypotheekvrij van Gerhard Hormann.
Jullie zijn jong en hebben nog de mogelijkheden hiervoor.
Het boek is voor een ieder die met consuminderen bezig is een grote aanrader.


Anoniem zei…
Ik vind dat wanneer men samen een huishouden deelt en jou vriend komt te overleiden, dat het huis naar de partner gaat. Het moet toch niet terug gaan naar de ouders, dat is te belachelijk.

Ik kan snappen dat bij een scheiding je het voor jezelf goed geregeld hebt, maar als je dood gaat wil je op dit moment toch het beste voor je partner. Een overl.risico verzekering dekt de hypotheek, maar jou spaargeld gaat terug naar jou ouders en niet naar je partner waar je je huishouden mee deelt en altijd ziels veel van gehouden hebt.

Maar goed dat is mijn mening :)
Anoniem zei…
Wat ben je romantisch en naiv - je man kan ook doodgaan en blijf je alleen. Dat wij niet willen scheiden en plannen voor een heel leven samen geeft nog geen garantie, dat de man niet plotseling verliefd wordt in een ander, meestal jongere vrouw, en weg is ie! Dit zijn oude lessen met schade en schande geleerd. Ga voor jezelf zorgen i.p.v. voor iedereen. Het belast de anderen vreselijk omdat ze jouw goede en continu zorgen als schuld ervaren. Geef vrijheid voor anderen en sta op je eigen benen, niet op dat van anderen, ook niet in de naam van de liefde!
Anoniem zei…
Vanuit een zonnig Spanje: ik begrijp het standpunt van je vriendin helemaal! Ze is onafhankelijk, heeft haar eigen inkomen, haar eigen carriere, chapeau! Jullie hebben hierdoor een gelijkwaardige relatie, ik zou precies dezelfde keuzes hebben gemaakt. Je vriendin is prima in staat om in haar eigen onderhoud te voorzien. Heeft haar eigen spaargeld en niet afhankelijk van partner of anderen!
Ik vind het knap dat je al zoveel eigen vermogen hebt! (het overlijden van je vader op 6 jarige leeftijd heeft je natuurlijk ook gevormd)
Mijn vraag: waarom investeren jullie niet in een groter huis? Het is nu een kopersmarkt en op de lange termijn een goede investering! Waarschijnlijk hebben jullie de ruimte nog niet nodig maar een leven zonder naaste buren...(ook al zijn het nog zulke geweldige buren, ik vond de nietszeggende gesprekken waar je ongewild toch altijd getuige van bent een crime...en omgekeerd zal dat ook zo zijn geweest) Voor ons was het gevoel van vrij zijn (woonboerderij zonder naaste buren) het ultieme !
Anoniem zei…
Ondanks de overlijdensrisicovrzekering vervalt het huis bij jou overlijden ook aan je familie. Wil je dat je huis toch aan je vriendin toekomt bij jouw overlijden dan moet dit bij testament geregeld worden!
Anoniem zei…
Kijk even bij reaktie dubbeltje i.v.m. overlijdensrisicoverzekering. Wil je dat je vriendin bij jouw overlijden in het huis kan blijven wonen dan moet dit bij testament geregeld worden!
Dubbeltje zei…
Je kunt ook aangeven dat zij daar mag blijven wonen tot aan haar dood (testamentair vruchtgebruik). Als reactie op anoniem. Maar jullie hebben er goed over nagedacht, dus dat vind ik heel goed. Het zijn toch gevoelige onderwerpen die niemand leuk vindt, maar vandaar juist belangrijk dat de keuzes zijn gemaakt en vastgelegd.
Anoniem zei…
Helemaal mee eens met anoniem!
Jolanda zei…
Gelukkig zijn er nog relaties waar er nog gepraat wordt met elkaar en waar beide partners er voor gaan, tot in de dood. En ja, dood gaan we allemaal een keer, gelukkig is dat binnen een hypotheek goed te regelen.
Jolanda zei…
Jullie hebben er samen goed over nagedacht en daarnaar besloten, prima hoor! Ik zal iemand daar nooit op afvallen, het is toch jullie keuze?
Zelf vind ik het een benauwend idee om zo'n doemscenario achter de hand te hebben als zoiets als uit elkaar gaan. Maar ik had bij het aangaan van de relatie met mijn partner niet zo veel geld achter de hand, dus vind ik het ook moeilijk om daar een oordeel over te vellen. Misschien is het ook wel makkelijker om samen een kapitaal op te bouwen, dan hoef je over dit soort dingen niet na te denken. En ik ben ook vast te romantisch ingesteld ;-)
Anoniem zei…
Tja, ook hier binnen zeven maanden twee keer meegemaakt dat een stel met een koophuis (plus hypotheek uiteraard) uit elkaar ging. In beide gevallen hadden we het nooooit gedacht, ogenschijnlijk stralend gelukkige stellen. Het ene stel al 30 jaar samen, kostwinner en huisvrouw en 2 bijna volwassen, al studerende kinderen, het andere stel piepjong maar toch al 10 jaar samen en succesvolle tweeverdieners. Beide huizen moeten nu in de verkoop en met verlies verkocht worden..
Er is er maar één nodig hoor, om een huwelijk of relatie te doen ploffen. Die ene kan dus die partner zijn waar jij je zo ontzettend zeker over voelt. Want over andermans gevoelens en gedachten heb je geen controle. Dus ik ben het met de twee voorgaande anoniemen eens.
Anoniem zei…
Mijn vader, die erg van de huwelijkstrouw is en scheidingen een gruwel vindt (ondenkbaar,) kreeg bij het opmaken van zijn testament in 1987 van de notaris het advies de zgn. anti-schoonzoon clausule op te nemen. Dat betekent dat aangetrouwden (of anderszins aangeplakten) niet meeerven, dus dat de erfenis niet in de gemeenschappelijke boedel van het kind en de aangetrouwde/aangeplakte valt.Dat met het oog op eventuele scheidingen van de kinderen. Natuurlijk gaat zoiets vooral op bij huwelijk in gemeenschap van goederen. Maar het advies van de notaris was een verstandige: in 2000 ging mijn zus na 10 jaar huwelijk scheiden, in de aanloop naar de scheiding plukte haar ex haar helemaal kaal, door steeds achter haar rug om leningen aan te gaan (ze waren in gemeenschap van goederen getrouwd). Mijn vader was dolblij dat hij het advies van de notaris had opgevolgd, de gedachte dat zijn graaierige spilzieke schoonzoon iets van hem had kunnen erven..
Je kunt alles notarieel laten vastleggen en zo je geld gaan gebruiken. Dat blijft dan van jou en je vriendin heeft dan geen recht op geld als jullie al uit elkaar gaan. Iedereen moet zelf weten wat en hoe hij zijn leven inricht, maar als je eenmaal gestetteld bent wil je toch een keer je geld aanspreken. Daarnaast kun je dit maandelijks weer aanvullen met je spaargeld.
Maria zei…
Wat een reacties, echt een doorsnee van de samenleving. :). Ik wil alleen maar toevoegen dat ik vind dat je het gewoon goed geregeld heb. Je bent 25, vermogen, je zou heel naief zijn als je dat met een rose bril op in ene voor de helft weg geeft. En dat doe je als je niks regelt. Ik heb het zien gebeuren, na een paar jaar scheiden en de helft weg. Jullie hebben nog jaren genoeg om samen ook zo'n bezit te hebben. Ik ben als je vriendin... Ik zou het niet eens willen! Als ik geleefd had als jij, dan was ik miljonair geweest. Ik krijg verdorie dat inzicht pas bij 50! Laat. Ik probeer nu te zijn als je moeder, mijn zoon van 20 bij te brengen wat geld doet. Het wil nog niet beklijven. :). O, ik wil nog veel meer reageren... Maar voor nu genoeg. Wees blij met je hobby! ;)

Populaire posts