Een nieuwe baan!?

 Ja een pakkende tekst… not. Luxe of Zuinig had het al tijden zo niet jaren aangekondigd. Het wordt eens tijd voor een nieuwe baan. Na berichten over gouden kooien en andere overpeinzingen. Heb ik eind vorig jaar de stoute schoenen aangetrokken en ben ik gaan solliciteren op een compleet andere functie dan ik nu vervul waarbij het eindresultaat helaas niet is wat ik had gehoopt.

Plezier in je werk

Laten we voorop stellen dat mijn huidige werkzaamheden mij verder nog prima passen, maar dat het werkplezier met de jaren af is genomen en zeker het afgelopen jaar een dramatische draai hebben gekregen door de keuzes die mijn werkgever heeft gemaakt. Zo zijn er meerdere mensen “uitgevallen” of “ontslag” te hebben genomen vanwege de werkdruk en stress die er is gekomen door een reorganisatie en het een project met een harde deadline. Luxe of Zuinig kreeg opeens het stokje om het project te redden van de ondergang en te kunnen leveren. Dit is mij zeker niet in de koude kleren gaan zitten, maar het was ook mij eer te na om het te laten slagen, weliswaar op mijn voorwaarden. 

Dit is mij gelukt en inmiddels staat het product live en in de verkoop met een daverend succes aan de buitenkant, maar helaas wel met ongelooflijk veel ducttape aan de achterkant waar ik mij nu een weg doorheen weet te blazen om dat beter te krijgen en meer stabiel. Uitdaging genoeg dus en ook veel positief nieuws ontvangen van klanten en intern. Maar toch zat het mij echt niet lekker “hoe” het gemanaged werd zeker niet omdat ik de vervelende kanten van onze organisatie (Exco) op mijn nek had zitten om maar dingen te leveren ongeacht dat absoluut niet kon. Er werd teveel geduwd op basis van wie het hardst schreeuwt en te weinig geluisterd naar wat echt de problemen waren en de oplossingen die werden aangedragen.

Nu kan zo een project voorkomen, maar ons bedrijf is veranderd in cultuur. Dat wordt nu ook toegegeven en deze methode van top-down, lees je doet maar wat wij zeggen, is het nieuwe werken. Ik pas daarvoor en eind van dit jaar zag ik iets moois langskomen waar ik enthousiast van werd. Zonder teveel prijs te geven over mijzelf, was dit in het sociale domein en is dit 180 graden wat anders dan wat ik nu doe. Een echte zijinstromer dus. Daar was het loon ook naar, maar het was een bewuste keuze waar ik sowieso al heen wilde gaan als ik niet meer afhankelijk zou zijn van het moeten hebben van salaris. Dus waarom niet nu al de stap maken?

Sociaal domein totaal anders

Zo gezegd zo gedaan. En gezien ik al jaren mijzelf specialiseer met certificaten en diploma’s werd ik ook na een gesprek van HR uitgenodigd voor een gesprek. 

Dit gesprek was zeer positief en dat werd een tweede gesprek. Waarbij wederom een klik was en de verwachtingen beide kanten helder geschetst werden. 

Het resulteerde zelfs in een meeloop dag om te zien of het werk mij zou bevallen en of het team en ik op 1 lijn zou zitten. 

Dat monde uit in dat we aan beide kanten zeiden dat ze mij graag wilde hebben en ik ook graag de overstap wilde maken. Dat ging makkelijker dan ik had gedacht. Nu was het een kwestie van overeenkomen van de arbeidsvoorwaarde. Iets waar ik geen problemen verwachtte.

Ik had gezien het nogal een loonkloof was waar we mee te maken kregen wel eisen aan mijn loon maar niet onredelijke waar de tegenpartij het ook redelijke eisen vond. Hierbij stelde ik dat ik ondanks dat ik een zijinstromer was, ik wel 17 jaar werkervaring heb in een duidelijk zwaardere functie en ik bereid was een flinke hit te nemen op mijn salaris (voorstel van mij was een verlaging van -3500 bruto) maar dat ik daarmee wel hoger in de CAO trede kwam wat ongebruikelijk was.

Het wachten was begonnen

Nu was ik niet langer afhankelijk van de mensen waar ik mee gesproken had, maar ook van de HR organisatie waar ik onder zou komen te vallen…. Laat ik nou nooit zulke hoge verwachtingen hebben daarvan….. Maar ik ging er met ene positieve noot in.

Na enkele dagen werd ik gebeld dat het wat langer ging duren, want ja ik viel in de categorie zijinstromer en eigenlijk had ik nog geen werkervaring…. Maar ze hadden goede hoop dat HR over de brug kwam aangezien ze zelf het helemaal eens waren met mijn verhaal. Op dit moment had ik het persoonlijk al opgegeven en gaf ik reeds bij mijn vrouw aan dat HR dit nooit zou gaan goedkeuren zeker niet omdat ik voor hun slechts een nummertje ben en dit niet past in de standaard.

Wederom een paar dagen later kwam het hoge woord eruit. HR ging het mij niet bieden en wilde enkel mij aannemen als ik, omdat ik officieel geen werkervaring had op trede 0 van een schaal lager zou instappen…  

Tja. Nu kan je zeggen, wat maakt het uit je hebt het geld niet nodig en je kan vanzelf die kant op bouwen. Maar om het even in perspectief te zetten. Mijn bruto salaris zou dan niet met -3500 gaan. Maar met -4500. En dat vond ik zelfs te gortig. Niet alleen dat, en hier werd ik eigenlijk eerder teleurgesteld over, ze behandelde mij als “net uit school” persoon door dit zo aan mij aan te bieden. Ondanks dat ik dus al behoorlijk wat werkervaring heb te pakken op heeeel veel type functies.

Bedroefd 

Dus hoe snel het ook allemaal ging en ik echt onwijs veel mogelijkheden zag om mij daar nuttig te maken op een echt sociale functie. Is het op het laatste stukje stuk gelopen. Ik gaf ook aan dat als ze nu iets meer water bij de wijn zouden doen het toch een ander verhaal zou zijn en ik het nog kon overwegen maar dit was niet mogelijk. Het voelde toch als een klap in het gezicht en de groep mensen waar ik bij zou komen kon er ook niets meer aan doen. Het was opgelegd uit het hoofdkantoor dat dit niet mogelijk was en dat is echt enorm zonde.

Toch nog een tijdje door

En nu? Ja nu moet ik opnieuw overwegen wat ik ga doen. Het feit dat ik eigenlijk aangenomen was geeft mij veel boost om een andere functie te krijgen. Maar specifiek de functie die ik nu wilde en waar ik echt mijzelf zag zitten is niet mogelijk aangezien dit de enige organisatie is in deze regio die dit aanbied. Dus ik zal op zoek moeten naar iets anders en daar wederom op moeten gaan solliciteren. 

Dat zal wel even duren, want ik heb nog niets gezien wat mij aanspreekt op het moment. Ik kijk echter wel vrij breed. Dat kan een soortgelijke functie als ik nu heb bij een ander bedrijf, maar ook iets totaal anders bij een ander bedrijf. Ik heb een brede interesse en weet wat ik kan en wat ik daarin wil. Dat is een zege, maar ook een last. Want momenteel wordt het niet aangeboden.

Dus voor nu, vooral rondkijken en als ik iets zie meteen de kans grijpen om het te proberen. In de tussentijd blijf ik gewoon mijn werk doen maar wel op een lager pitje dan ik vroeger deed. Gewoon om mijzelf te beschermen tegen een burn-out. Nee zeggen tegen zaken waar ik absoluut niet achter sta en lekker recht voor zijn raap zijn. En wellicht bind ik er zelf wel een einddatum aan vast ergens dit jaar als ik er weer echt klaar mee ben. Ik heb FY-money dus waarom daar geen gebruik van maken. Maar tot het zover is, ben ik lekker bezig om de dingen op te pakken waar ik wel gelukkig van wordt.