De maanden vliegen voorbij - weer een update vanuit mij

 Hebben jullie ook zo het gevoel dat de tijd zo hard gaat? Ik heb namelijk werkelijk waar het idee dat dit jaar nog harder gaat dan anders terwijl ik daar geen verklaring voor heb.

Uren worden dagen, dagen worden weken, weken worden maanden

Dat is een beetje het gevoel wat mij nu bekruipt. We zijn alweer halverwege maand 5 en ik heb niet het idee dat dit echt waar is. Ja aan het weer is het te merken, maar niet aan de hoeveelheid werk dat ik heb verricht. Het vliegt letterlijk voorbij zonder dat ik precies weet wat er is gebeurd.

Natuurlijk is dit lichtelijk overdreven maar geeft wel mijn staat aan hoe ik dit jaar ervaar. Er gebeurd vana alles maar ik heb niet het idee dat ik veel invloed erop uit kan oefenen en doe vooral mijn ding binnen mijn mogelijkheden waardoor de uren inderdaad voorbij vliegen.

Voor en nadelen

Dat heeft uiteraard voor en nadelen. De voordelen zijn dat we alweer dicht bij de zomer zijn en daarbij ook bij een vakantie. Bovendien kan ik ook zeggen dat ik 5 maanden aan extra buffer heb weten op te bouwen in mijn aandelen portfolio wat gelijk staat aan 10 maanden vrijheid puur kijkend naar inleg. Met rendement is dit al richting de 12 maanden aan het kruipen vanwege de gunstige tijd dat ik de inleg deed en de stijging die daarop volgde. Zo snel gaat dat tegenwoordig. Vanuit die hoedanigheid zie ik dan ook dat dit voordeel aardig aantikt voor meer zekerheid om straks te kunnen stoppen. We zijn beland op een punt in de reis waarbij elke maand dubbel meetelt. Ongelooflijk als je er zo over denkt.

Een nadeel is dat ik nog steeds niet een geschikte andere functie in die 5 maanden heb gevonden waar ik in geïnteresseerd was om daadwerkelijk op te solliciteren. Zoals ik al eens eerder aangaf heeft dat ook te maken met wat voor werk ik zoek, ik kan en mag van mijzelf vrij picky zijn in wat ik dan zou willen gaan doen. Maar het heeft mij ook doen beseffen dat ik blijkbaar vrij specifiek ben in wat ik zoek en waar dat werk zich dan moet bevinden.

Het blijkt na al deze tijd dat het aanbod niet reuzegroot is. En dat verbaasd mij, want ik had verwacht dat het veel meer beschikbaar zou zijn waarop ik geïnteresseerd zou zijn. 

Dat kan op twee manieren opgelost worden.

1. Mijn criteria minder strikt zetten

2. De druk vergroten om te moeten te reageren

Die laatste klinkt misschien gek. Want hoe krijg ik de urgentie omhoog? Dat is door een einddatum te gaan hangen aan mijn huidige baan. Waardoor ik de noodzaak ga voelen om in actie te komen. Niet omdat ik perse “moet” werken maar meer om dat ik “wil” werken zoals ik al vaker heb uitgelegd.

Het eerste item is makkelijker te realiseren maar zal erin resulteren dat mijn reistijd groter zal worden dan ik wens. Daar ben ik op zich wel bereid toe om uit te voeren, mits de balans tussen werk en thuis gerespecteerd kan worden en de functie an sich mij genoeg uitdaging zal bieden. Dat is dan ook iets wat ik direct wil gaan uitvoeren.

De weg voorwaarts

Terugkijkend of de afgelopen vijf maanden zijn ze voorbij gevlogen is er stiekem een hoop gebeurd, maar nu ik er op terug reflecteer heb ik ook een hoop ervan geleerd hoe ik nu weer stappen voorwaarts moet zetten. 

Alles is een proces en iedereen bewandeld zijn eigen pad. Ik merk dat ik echt moeite heb om het oude los te laten en een ander pad te bewandelen ondanks de vrijheden die ik heb opgebouwd en die mogelijkheden die dat mij bieden. Blijkbaar ben ik zo gevormd dat ik een bepaald beeld heb waar aan voldaan moet worden. Langzaam aan lijkt het er toch op dat ik dit weet om te vormen naar iets anders en dat vind ik een overwinning op zichzelf.