De keuzes met geld

Ik hoor vaak mensen praten over de keuzes in hun leven en hoe graag ze toch andere keuzes hadden willen maken toen ze nog jong waren. Keuzes voor je partner, keuzes voor werk en zo kan je nog wel even door gaan. Maar hoe zit het met keuzes voor geld?

Heb je een keus met geld?

Natuurlijk heb je ook keuzes aangaande geld. Waar geef je het aan uit? Waar spaar je voor en vooral ook, ga ik leven en smijten met geld door leningen af te sluiten, of ga je bewust ermee om? Waar je bij de laatste vaak wordt geassocieerd met een saai persoon wordt de eerste vaak gezien als iemand die bruisend in het leven staat. Het zal jullie niet verbazen dat ik vroeger en nu ook nog steeds als "saai" persoon werd/wordt gezien doordat ik niet de nieuwst gadgets wil of het nieuwste model telefoon. Maar is dat wel saai? Ik zie het juist als wereld vernieuwend! Veel te veel mensen smijten namelijk met geld en zijn ze er gelukkiger door? Of zijn ze daardoor beter in staat om te genieten van het leven? Het lijkt me niet.

Onze keus met geld

Wij kiezen er bewust voor om zuinig met ons geld om te gaan en daardoor in staat te zijn om luxe spullen te kopen als we dit graag willen hebben. We doen er wat langer over dan de mensen die gewoon het betalen met de creditcard en later aflossen. Of er een kredietje of twee tegenaan gooit, want ja... Ik wil het nu graag hebben! Wij sparen voor elk duur ding dat we willen hebben en genieten er zo (in mijn optiek) dan ook veel meer mee. Het hele uitzoekwerk vooraf vinden wij dan ook juist leuker dan de aankoop zelf. Je leeft ergens naar toe en geniet hier met volle teugen van. Tuurlijk hebben wij ook zo af en toe onze zwakke momenten maar wij doen het wel bewust met alleen geld dat we ook daadwerkelijk op de bank hebben staan. Daar sparen we immers voor!

Keuzes zijn slecht!

Het nadeel aan bovenstaande is dat je er dus op wordt aangekeken, of dat je van mensen hoort dat ze geen keus hadden anders dan maar een creditcard schuld op te bouwen, of een lening te nemen. Dat is iets waar ik me altijd over verbaas. Hoe kan je stellen dat je geen keus hebt? Of nog beter. Hoe kun je juist de keus maken om geld uit te geven dat je niet hebt? Wie anders dan jijzelf bepaald dit? Inderdaad niemand. Tuurlijk zijn er situaties die ervoor zorgen dat je in de schuld komt. Te denken valt aan arbeidsongeschiktheid of andere vreselijke lichamelijke zaken. Maar als het gaat om een gezond mens die geen tegenslagen heeft is het in mijn ogen onvoorstelbaar om schulden te krijgen die je niet had kunnen voorkomen.

Denk de volgende keer dus nog even 3x na voordat je een bankstel koopt, of een nieuwe laptop, of een nieuwe smartphone, of een nieuwe tafel, enz enz. Denk bewust na of je het ECHT nodig hebt en vooral ook of je het geld op de bank hebt staan. Het is zo zonde om de keuze te maken en achteraf gezien enorm erdoor in de problemen te komen.

Reacties

Unknown zei…
Dit doet me erg denken aan een vriend van mij. Trots liet hij(een jaar geleden?) zijn nieuwe iphone 5 zien. Bij een abonnement 'gekregen'. De weelde die hij toen had, is 180 graden omgeslagen. Zo vroeg hij van de week aan mij waarom ik eigenlijk geen iphone 5 had? Simpel, ik heb de iphone 4 destijds gekocht en daarbij een sim only abonnement genomen van 6 euro. Mijn telefoon werkt nog prima en is nu 2,5 jaar oud. Een derde partij begon daarop te lachen en zei 'ja, dan heb je je telefoon er goed uit want jij zit nog aan je abonnement van 43,50 euro vast. Tel uit haar winst!' Dat beteuterde gezicht ga ik nooit meer vergeten. En niet omdat ik het zo leuk vond, maar omdat hij alles voor de buitenwereld doet en daar financieel aan onderdoor gaat.
Anoniem zei…
Het is vaak een kwestie van willen of niet willen. Ik ben een alleenstaande moeder met 2 jonge kids. Ik red het prima in mn eentje qua financiën en hoef er niet veel voor te laten. Nouja...ik kan niet 3 keer per jaar op vakantie, maar "moet" dat dan? Ik heb een tweedehands auto voor de deur staan, en geen "gooise bak", maar moet dat dan? Ik loop in kleding die geen merklabel dragen, maar "moet" dat dan? En zo kan ik nog wel even doorgaan. Ik spaar ook liever door zodat ik die ene wasmachine kan kopen ipv eentje van 300 euro waar ik niet echt op zit te wachten. Ik doe niet mee met "de wereld" waarin alles beter en meer moet zijn. Waarom? Voor mn buren? Dacht het toch niet! Man....wat ben je dan een onrustig mens als je steeds maar op de hoogte moet zijn van de laatste trends en gadgets.....zelfs vermoeiend. Ik heb een keus in hoe ik met mijn geld omga, dat heeft iedereen. Maar mij is geleerd: als je geen geld hebt, kun je het ook niet kopen!

Gr. Boukje
Anoniem zei…
Zo verbaas is mij vooral ook aan mensen die vinden dat de keus in woningen zo klein zou zijn. Hun gedachten gaan meteen uit naar de woning die ze WILLEN, niet een huis wat je nodig hebt om in te wonen. Dat daar een hoge hypotheek op zit, is een KEUS, geen plicht. Je kan kiezen voor kleiner wonen, geen tuin, niet in het centrum... etc.etc. Dat zo'n keus niet altijd leuk is betekend niet dat je 'm niet kan maken! Daarna veel zeuren over het feit dat men geen keus heeft om minder te werken/duur op vakantie/of andere zaken te kunnen... ik stoor me er echt aan! Niet aan het feit dat je een begrijpelijke keus maakt voor luxer wonen, wel aan het feit dat deze keus ook consequenties met zich mee brengt en die niet vaak gedragen worden.
Nans zei…
Wij vragen ons al jaren af hoe sommige mensen toch al die uitgaven kunnen doen. Ik bedoel: we hebben het goed hoor, maar we kunnen echt niet EN sparen EN op vliegvakantie EN een nieuwe bank / auto / weet ikveelwat kopen. Of beter gezegd: we kopen meubels vrijwel nooit nieuw en kopen alleen wat we kunnen betalen.
Ik ben het hier helemaal mee eens. Ook met de voorpret van sparen voor je iets koopt. Die is inderdaad vaak leuker dan als je het hebt.
Wij leven al jaren zo dat wij eerst sparen voor iets en dan pas aanschaffen. Hoe trots je dan wel niet bent op je spullen. Momenteel wordt er een flink gat in ons spaargeld geslagen omdat wij eindelijk een nieuwe overkapping hebben laten maken, een nieuw plafond onder een ander gedeelte, een nieuwe tuinhuis en een dakraam op zolder. Veel, erg veel in een keer, maar alles van hetzelfde hout. Ik heb alles geverfd en het ziet er nu schitterend uit. Vele jaren zullen wij hier plezier aan beleven en alles omdat wij niet ondoordacht ons geld uitgeven. Wij leven zuinig en daarom kunnen wij zulke mooie luxe zaken bewerkstelligen. Ik ben er supertrots op.
Als het spaargeld weer terug gespaard is gaan wij voor een nieuwe vloer in de woonkamer.
Anoniem zei…
Mijn motto: Als je er niet voor kan sparen, kan je er ook niet voor lenen...Ik sluit me helemaal bij je aan...saai...hoezo saai??
Anoniem zei…
Ik heb op jonge leeftijd (23) de keuze gemaakt om een woning te kopen (met premie A) ipv te wachten tot ik hoog genoeg op de wachtlijst stond om in aanmerking te komen voor een sociale huurwoning.
Ja, het was maar een 2-kamer appartement maar wel van mij. Ik heb ook de keuze gemaakt om niet binnen 5 of 10 jaar weer te verhuizen, maar heb gewacht; gewacht tot ik een flink bedrag had gespaard, gewacht tot ik meer verdiende en dus een hogere hypotheek kon betalen, gewacht tot ik het huis vond wat aan mijn wensen voldeed EN wat ik met gemak kon betalen.
Na bijna 17 jaar later (nu al weer 7 jaar geleden) heb ik met de overwaarde op dat appartement en nog wat spaargeld dat grotere huis met tuin gekocht, hypotheek is wel 3 keer zo hoog als wat ik eerst had, maar het bedrag is nog altijd lager dan waar je hier in de Randstad vaak nog niet eens een fatsoenlijk appartement voor hebt (tenzij het een uitgeleefde ex-woningbouw flat is).

Behalve een hypotheek heb ik nooit schulden gehad, heb wel flink wat spaargeld en natuurlijk de overwaarde die in het huis zit.
Ik ben niet iemand die heel luxe leeft, maar wanneer ik bv morgen een nieuwe TV wil of volgend jaar een nieuwe keuken of badkamer, kan ik dat zonder problemen betalen.

Ik heb dan ook absoluut geen spijt van mijn financiële keuzes.

Populaire posts