Deel 3: Wanneer heb je gewoon genoeg?

Deze serie zal bestaan uit de vraag, "Wanneer heb je genoeg?" Waarin ik op zoek ga naar mijzelf wanneer genoeg daadwerkelijk genoeg is. Vandaag deel 3 Wanneer heb je gewoon genoeg? Wat tevens het slotdeel is.

Wanneer heb je genoeg?



Inleiding

Zoals ik al in de vorige twee delen schreef is heb je af en toe van die moment dat je iets geks gaat denken zoals, hoe kan ik ervoor zorgen dat ik niet meer afhankelijk ben van geld. Ik heb genoeg geld om de rest van mijn leven mee toe te kunnen. Ik ga vanaf nu gewoon doen waar ik zin heb. Dat is een gedachte die wel eens boven komt drijven. Wie wil niet met zijn 45st gaan rentenieren!

Helaas is het maar weggelegd voor enkele, maar er zijn zat mensen die compromissen maken en bijvoorbeeld slechts 32 uur of 24 uur gaan werken en hierdoor meer tijd creeeren voor bijvoorbeeld de leuke dingen van het leven, of hun gezin. Deze laatste aflevering gaat dan ook over wanneer heb ik gewoon genoeg?

Rekensommen

Je kan er rekensommen van maken over wanneer je kan stoppen met werken, maar het belangrijkste wat je van te voren voor jezelf moet bepalen is hoe je wilt gaan leven in je leven. Dit komt ook doordat wij mensen gewoonte dieren zijn, en sociale contacten nodig hebben om te kunnen overleven. Daarnaast moeten we ook wat te doen hebben, aangezien we anders dood en dood ongelukkig worden.

Dat komt bij mij dan ook meteen boven drijven. Ik denk persoonlijk dat ik het namelijk niet zomaar kan stoppen met werken en dag in dag uit wakker worden en denken wat ga ik nu eens doen. Het zal leuk zijn in het begin, maar persoonlijk geniet ik nu veel meer van die paar dagen per jaar dat je gewoon eens een dagje lekker vrij neemt. Dan geniet het er het meest van, omdat je het niet gewend bent!

Is dit eigenlijk wel een goede vraag? 

Eigenlijk is dit natuurlijk een luxe of hier uberhaubt over te beginnen. Want wanneer heeft iemand nu daadwerkelijk genoeg? We weten allemaal dat hoe meer iemand verdiend hoe luxere spullen deze persoon ook koopt, en dus daardoor er niet rijker van wordt op zijn spaarrekening. Het zal dan ook nooit genoeg zijn tenzij je op levensstijl inboet of ergens genoegen mee neemt. Persoonlijk kan ik nog nergens over meepraten aangezien ik nog zo jong ben dat ik totaal nog niet weet wat er in de toekomst mij allemaal nog staat te wachten.

Wat heb ik geleerd na deze serie?

Persoonlijk ben ik op zoek gegaan naar wat ik belangrijk vind en wat jullie reactie hierop was. Hier heb ik een aantal goede ideeen vandaan gepakt en heb ik bij mezelf ook weer op het vizier gekregen waarom ik bezuinig en spaar. En dat is dezelfde conclusie die ik reeds in deel 1 nam. Sparen maakt mij gelukkig en leert mij inzien hoe duur het leven is, maar hoe makkelijk wij ons door deze crisis heen weten te walsen. Het doet je beseffen dat je moet genieten van het leven, maar met mate. Het heeft mij doen beseffen dat ik nergens over mag klagen omdat zo goed gaat, en het heeft me doen beseffen dat je er voor elkaar, zowel in de familie als erbuiten, er voor elkaar moet zijn en moet klaarstaan.

Ondertussen ga ik gewoon door met deze site en hoop ik dat iedereen dit soort series leuk vind om te lezen. Ik ben in ieder geval erg blij met alle reacties en positieve steuntjes in de rug om elke keer toch weer in de pen te klimmen en mijn ideeën de vrije loop te laten gaan.

Tot morgen!




Reacties

LLMM zei…
Ik denk dat je juist door consuminderen op een gegeven moment merkt dat je vaak al gewoon genoeg hebt. Dat je veel meer kunt dan je denkt. En je blijft natuurlijk altijd bepaalde doelen houden, zo lijkt mij het ultieme vrij-zijn de hypotheek afgelost hebben. Dan zijn de geldzorgen hopelijk helemaal verleden tijd. Maar een klusproject af hebben levert ook een bepaalde vrijheid op, want je hoeft je tijd dan niet meer daaraan te besteden. Het is denk vooral belangrijk om gewoon blij en tevreden te zijn met wat je hebt. Dat is ook iets dat consuminderen je leert; kijken naar jezelf en niet vergelijken met anderen.
Anoniem zei…
Onze maatschappij is gebaseerd op consumptie. Deze consumptie bepaald voor een groot deel onze economische groei. De economische groei is gestimuleerd door het maken van schulden, en nu juistt deze schulden zorgen voor de huidige crisis.

Je vraagt je misschien af, wat moet ik hiermee? De vraag die ik je voorlegt is, wat doe je als het financiële systeem in één stort en blijkt dat je (bijna) helemaal niets meer hebt aan je geld? De euro gaat hard onder uit en we gaan in welvaart terug naar een niveau die wij niet kennen.

Waarom stel ik deze vraag? Omdat je zo veel geld hebt en je in principe de middelen hebt om hierop in te spelen met een klein beetje investering. Het scenario dat ik schetste lijkt me niet af te gaan spelen, maar het is ook niet geheel onrealistisch. Ik vind het behoorlijk spannende tijden.
Persoonlijk vind ik dat wel heel erg doemdenken en ook iets wat te ver van mijn bed is. Als het gebeurd dan kan ik er erg weinig aan doen. Als het niet gebeurd en nu bijvoorbeeld al het geld opmaak voel ik me denk ik dood ongelukkig.
Wat dan? Niet teveel over nadenken dus. Er is weinig wat ik als persoon eraan kan doen.
Exact. Dat heb ik ook steeds meer. Ik ben veel blijer met wat ik heb!
Ellen zei…
deze site is hierbij behulpzaam : http://www.derentenier.com/

Wij zijn 54 en 50, hebben onze hypotheek afgelost en willen over een half jaar stoppen. We halen het ruim tot ons 67e jaar en voor daarna hebben we ieder ongeveer 18 jaar pensioen opgebouwd. Ook ik ben wel bang voor het vallen van de euro of hyperinflatie maar het alternatief zou zijn om maar door te werken uit angst en dat wil ook niet. Ik verheug me op wat er komen gaat en zie niet op tegen het zelf invullen van de dag. Mocht ik me gaan vervelen, wat ik niet verwacht dan is dat een mooie gelegenheid om op zoek te gaan naar wat ik wil.
Unknown zei…
Hey,

Blij dat we weer kunnen lezen op je/jullie blogje.
Volg steeds, maar nog niet gereageerd.
Ontspannend en informatief.

Denk van het weekend ook zo eens een blogje te schrijven over hoe het bij ons was/is/zal zijn.

Zelf ben ik nog maar een goed jaar bezig.
Daarvoor waren mijn vriendin en ik eerder van het type "Gat in het hand... En maar consumeren..."

Wanneer je voldoende hebt, hangt af van je persoonlijk punt van "gelukkig zijn met hetgeen je hebt".



Anoniem zei…
Ik zeg niet dat je al je geld nu direct moet opmaken, maar je kan een noodpakket aanleggen voor het geval hyper inflatie optreedt of een deel van je euro's in een andere valuta steken (bijv. ponden of Noorse kronen).
Pauline zei…
Meteen moest ik denken aan mijn moeder.. zij vond het genoeg als je een nieuwe broek kon kopen, wanneer je die nodig hebt. En zo ervaar ik het ook wel een beetje denk ik. Zolang ik genoeg heb om in mijn eerste levensbehoeftes te voorzien (eten, kleding, benzine etc.) en iets kan sparen voor onvoorziene uitgaven (kapotte wasmachine) en als extraatje af en toe een leuk uitstapje (lekker uit eten met manlief), dan is het zeker genoeg.

Ik geloof er niet zo in dat ons geld 'plotseling' helemaal niets meer waard is. Natuurlijk, het kan. Maar ik denk niet dat dat op korte termijn gebeurt. Persoonlijk kan ik daar niet van wakker liggen. Aan de ene kant niet omdat we maar weinig spaargeld hebben, aan de andere kant niet omdat ik geloof in; wie dan leeft, dan zorgt. Als ik me nu al zorgen moest maken over alles wat misschien in de toekomst zou kunnen gebeuren, zou ik nu niet meer kunnen genieten van mijn leven.

Ik denk ook dat de crisis voor ons land helemaal niet slecht is. Natuurlijk zijn er mensen die erdoor in de knel komen en die moeten we steunen. Maar voor de meesten onder ons is het een goede leerschool. Eerst sparen, dan uitgeven. Kritisch kijken wat je echt nodig hebt. En wat creatiever omgaan met dingen, in plaats van alleen maar kopen-kopen-kopen.
En lekker consuminder-blogs lezen ter inspiratie natuurlijk ;)
Anoniem zei…
Sinds de tweede wereldoorlog hebben we eigenlijk alleen maar welvaart gekend. Wij kennen niet eens het besef dat het tegenovergestelde ook mogelijk is, dit terwijl het voor de oorlog gewoon "normaal" was.

Je kan er inderdaad niet bij stil staan, en je hebt gelijk dat je er weinig aan kan doen. Maar het is een reeël scenario. Ze spreken vandaag over Frankrijk op de radio, stel dat hier ook problemen als die in Spanje worden aangetoond... dan wil ik het nog wel eens zien wat er gaat gebeuren.

Populaire posts