Onze rijkdom 1: Situatie

Zoals ik wel vaker heb gemeld zijn wij een gelukkig stel die gezond is, nog jong en vol energie in het leven staan. We staan allebei aan het begin van onze carrière en zijn reeds in het bezit van een mooi rijtjeshuis met een betaalbare hypotheek. Maar is dit wel voor iedereen weggelegd? En waarom kunnen we als mens niet gelukkig zijn met wat we hebben.
In deze serie zal ik enkele financiële zaken die nog niet bekend waren van ons uit de doeken doen en mijn denkwijze op een rij zetten. Nu eerst deel 1. Onze situatie toegelicht.

Onze rijkdom 1: Situatie



Inleiding
Ik heb reeds eerder eens een post gewaagd aan wie we zijn (zie hier). Echter toch een korte samenvatting. Ik woon samen met mijn vriendin in een rijtjeswoning en ben samen met mijn vriendin 25 jaar oud. Ik zelf ben al mijn hele leven bewust van geld geweest. Ik ben zo opgevoed en ik vind het erg interessant om te volgen. Daarnaast is het ook zo dat je geld maar 1x kan uitgeven en ik dit graag bewust doe. Maar je kan wel stellen dat ik verslaafd ben geworden aan sparen en me vaak juist schuldig voel om geld uit te geven. Het is er bij mij met de paplepel ingegoten en dat werpt nu zijn vruchten af. Mijn vriendin heeft dit ook altijd gehad, maar heeft het niet zo ruim gehad als ik vroeger. Samen bouwen we nu een mooie toekomst op waarbij we bewust met geld omgaan en sparen voor de toekomst. 

Waarom sparen?
Ik hoor vaak in mijn omgeving waarom we elke maand zoveel sparen. Als je het me een jaar of 2 terug vroeg kon ik alleen maar antwoorden..... Voor de fun. Het besef dat je zoveel mogelijk geld van je inkomen kon sparen, gewoon omdat het kon was iets waar ik heel trots op was. Toen ik dan ook thuis woonde ging het sparen heeeeel erg hard en kon ik zo 95% als het niet 99% af en toe was van mijn inkomen zo doorsluizen naar mijn spaarrekening. Ik verdiende toen natuurlijk niet al te veel, maar toen ik full-time ging werken en ook nog thuis woonde heb ik in die 2 jaar tijd wel enorm veel geld opzij kunnen zetten. Dit zorgt er nu voor dat we in principe zorgenloos kunnen leven, maar een vos verliest niet zijn streken..... En ik zeker ook niet.

Maar wanneer ben je dan tevreden?
Iets wat ook veel mensen zich moeten gaan afvragen, wanneer is genoeg, echt genoeg? Ik zelf weet hier namelijk het antwoord niet op. Ik lees soms verhalen over onze gezamelijke spaarrekening, waarin wordt gesteld dat 6000 euro ook een groot bedrag is..... Voor mij persoonlijk is dit, dat dus totaal niet. Voor veel mensen is 500 euro sparen per maand op een gezamelijke rekening een ongelooflijk hoog bedrag. Voor mij is dit het totaal niet en vind ik het juist te langzaam gaan. Met andere woorden, wat voor de 1 een machtig kapitaal kan zijn, is voor de ander een miezerig bedrag.
Nu wil ik niet zeggen dat ik het begrip van een euro kwijt ben, of arrogant uit de hoek komen, maar voor mij is sparen zorgen voor een zorgeloos leven, waar ik in kan reizen naar alle plekken van de wereld en kopen kan wat ik op dat moment nodig acht. Ook al kost dit vele duizenden euro's moet ik dit in mijn ogen gewoon kunnen kopen.
Het nadeel bij dit doel is, dat je nooit weet wanneer je dus genoeg hebt. Want wanneer kan je bovenstaande? Geen idee nog. En daarom sparen wij nog heerlijk door.

Zijn jullie dan niet tevreden met wat jullie hebben?
Wij zijn zeker tevreden met wat wij hebben, en ik besef me ook elke dag weer dat ik van geluk mag spreken dat ik op mijn 25st een koopwoning heb, een lieve vriendin, een gevulde rekening en het meest belangrijke een gezond leven. Maar ik ben er nog zeker niet achter wanneer ik gelukkig ben. Want wat is geluk in het leven? Bovenstaande is iets wat mij gelukkig maakt. Maar is dit het enige?
We zijn nog jong en zijn daarom ook nog op zoek naar geluk. En ik denk ook de zin van het leven. Vele consuminderaars zijn pas later begonnen met sparen en consuminderen. Maar ze hebben dan ook veel meer levenservaring en kunnen beter met zaken omgaan. Iets wat wij nog moeten leren.

Onze situatie, conclusie
Wij mogen niet klagen en al dat hoop ik ook dat ik niet zo overkwam. Ik ben een gelukkig mens en ik besef me dondersgoed dat ik volgens mij bij die bevolkingsgroep hoor die het allemaal prima voor elkaar heeft, maar zoals ik al zei, is geluk voor iedereen anders. Als we maar met zo'n alle respect voor elkaar opbrengen en elkaar proberen te helpen in het leven, van rijk tot arm gaat het goedkomen!

Morgen een speciaal over ons daadwerkelijke financiële vermogen. (Waar ik ook wel een beetje gespannen over ben om te delen met jullie.)


Reacties

Jolanda zei…
Je komt helemaal niet klagend over hoor, integendeel. Maar wel realistisch, en daar heb je al heel veel mee gewonnen. Geld maakt niet gelukkig, maar geldzorgen daarentegen wel ongelukkig. Door verstandig met geld om te gaan, heb je de ruimte om uit te zoeken wat je werkelijk gelukkig maakt (naast al het andere waar je nu natuurlijk al gelukkig mee bent). Klinkt wel wat zweverig, maar ik denk dat dit wel zo werkt.
DB zei…
Ik wil hier toch wel op reageren. Jullie sparen zo'n 1500 euro per maand, dat is echt veel geld. Tel het eens uit op jaarbasis. Dat is gewoon veel en dan komt daar nog het vakantiegeld, eindejaarsuiterking en spaarrente van jullie bovenop.

Het lijkt er soms op dat je gewoon meer en meer wilt sparen, het lijkt wel een verslaving ;-)

Ik zeg niet dat je geld moet uitgeven, maar je moet ook realiseren dat als je minder spaart dit ook genoeg kan zijn, ook voor jullie (mocht jullie situatie ooit wijzigingen).

Misschien komen er nog ooit kinderen en heb je daardoor inkomensverlies?

Succes verder en we zijn benieuwd naar morgen.
Haha, bovenstaande is zondermeer waar. Het is inmiddels bij mij een soort van verslaving geworden wat ik ook al aangaf in het artikel.

Maar inderdaad kinderen komen er ook eens aan. Het is dan helemaal fijn om een buffer te hebben :)
Ik ben het ook hiermee eens :) Verstandig met geld omgaan levert je op het einde alleen maar meer op!
Anoniem zei…
Toen wij nog allebei werkten waren er ook maanden dat er bijna een heel inkomen naar de spaarrekening ging (of naar de aflossing van ons huis). Het is best een goed gevoel om dat opzij te kunnen zetten, is dan ook het eerste dat ik doe als het salaris gestort is.

Jullie kunnen zo te lezen als jullie besluiten minder te werken of kinderen te krijgen (of door minder leuke dingen, maar dat is niet de bedoeling) makkelijk met minder doen en dat lijkt me een heel mooi en luxe uitgangspunt. Hoeveel mensen hebben geen huis op twee topinkomens en derhalve een molensteen om de nek.

Mensen waren bij ons ook wel eens verbaasd als ik vertelde dat wij veel konden sparen. Dan heb je zeker wel een geweldig salaris allebei? Nou, niet slecht maar wij geven het gewoon niet uit aan allerhande onzin en dan houd je al snel wat over aan het einde van de maand :)
Anoniem zei…
Ik vind het helemaal niet vervelend over komen. Goed teken dat ook jij op dit soort sites komt en wie weet wel wat kan leren aan anderen.En zo lang er niet word neer gekeken op mensen die idd minder sparen of anders met hun geld omgaan, is elke aanvulling van ervaringen er één.Hier thuis zijn de bedragen een heel stukkie lager dan bij jou thuis, maar ik weet ook dat er mensen zijn die totaal onbezorgd zouden zijn als ze mijn "kapitaal" zouden hebben. Is voor een ieder anders en rijk zijn is relatief.
Geniet van hetgeen je bereikt hebt.Een ander geniet van af en toe wat kopen/uitgeven.
Maar schaam je vooral niet!Je maakt zelf de keuzes en mag er dan ook de vruchten van plukken.
Wat heerlijk dat jullie het zo goed voor elkaar hebben. En dat hebben jullie natuurlijk mede te danken aan hoe goed jullie met je zuurverdiende geld omgaan. Mensen die daar vraagtekens bij zetten of vervelende opmerkingen maken, zijn in hun hart denk ik gewoon wat jaloers. Leuk dat je ons deelgenoot maakt van jullie leven, ik lees het graag.
Anoniem zei…
Hier is het denk ik net als bij jullie met als enig verschil dat wij 4 kids hebben ondertussen maar wel relatief jong
30 en 33 wij zijn slecht begonnen met een grote schuld 30000
gulden 1 kind en 18 en 21 jaar oud. we hebben de schuld in twee jaar afbetaald met 1 fulltime baan toen 1650 gulden netto en 600 gulden netto met een flat met huursubsidie. daarna onze eerste koopwoning met hypotheek van 165000 wij hebben daar in 6,5 jaar tijd 40.000 euro gespaard en zijn toen verhuisd naar woning van 300.000 euro hebben spaargeld aan verbouwing uitgegeven. daarna in 3 jaar tijd en restje van verbouwingsgeld weer 50.000 euro gespaard met 1 salaris ondertussen nog en een grote aanbouw neergezet van ruim 100.000 euro mensen snappen niet waar we het allemaal van doen. manlief heeft alleen een goed salaris van 2850 euro netto (maar de meeste mensen met 2 salarissen hebben meer) wij sparen voornamelijk de bonus/vakantiegeld en helft belastingteruggave woning zo komen we aan ongeveer 15.000 per jaar. het is maar wat voor prioriteiten je stelt denk ik. Wij gaan nu wat makkelijker met geld om omdat we onze doelen zo'n beetje behaald hebben (hou niet zo van reizen e.d.) en gaan nu van lieverlee de hypotheek die wel hoog is nu (340.000) aflossen. ben ook erg benieuwd naar jullie financieen.
Gr. Anne
Je hebt je zaken goed op orde zeg!
Anoniem zei…
Herkenbaar...ik heb van jongs af aan altijd financieel onafhankelijk willen zijn. Niet puur voor het geld maar voor de totale keuzevrijheid! Stoppen met werken wanneer je wilt! Wij (mijn vrouw en ik zijn midden 40), hebben (helaas) geen kinderen en zijn altijd erg pessimistisch geweest over de zekerheid van een pensioen en de waardeontwikkeling van een eigen huis. Er is zoveel gebouwd mn in gezinswoningen dat de belachelijke waardestigingen wel eens fout moest lopen. Er is gewoon teveel verkeerd aanbod voor een vergrijzende bevolking. Hierop hebben we dus financieel geanticipeert.
We hebben in 1990 een mooi stadsmonument in een vestigingsstadje gekocht (unieke woning met relatieve waardebehoud) en 60% van on gezamelijke inkomen gespaard. Op dit moment hebben we een overwaarde op ons huis van Eur 300.000,-. Aan spaargeld hebben we Eur 400.000,- en daarnaast een kleine aandelenportefeuille. We zijn ons aan het voorbereiden om naar Italie te verhuizen. We gaan daar geen huis kopen, maar gewoon huren. Voor EUr 500,- huur je daar een mooie woning. Feitelijk kunnen we dan gewoon van (de rente) op ons vermogen leven. Heerlijk, uit de ratrace kunnen stappen wanneer je wilt, hoe leuk de baan ook is!
Holly Hobby zei…
Ik volg je ademloos op jullie tocht naar meer!!

Geld beklijft aan ons echter niet ;) We maken andere keuzes. Maar wel bewust!

Ik vind het echt knap van jullie hoor! Chapeau!
Wat is dat, "jezelf iets gunnen?". Lijkt me echt zo iets dat er zo hard in zit, in onze cultuur.

Ik kan me best voorstellen dat er mensen zijn die dat niet nodig hebben, jij lijkt me zo iemand. En daar is niets mis mee.

Wanneer is het genoeg? Ik spaar ook graag, en heb een antwoord voor mezelf gevonden. Ik word maximaal 100 jaar, en ik heb niet zo heel veel nodig om van te leven. De dag dat ik genoeg kapitaal heb om van te leven tot m'n honderdste begin ik het op te maken. Elke maand hetzelfde bedrag, tot ik doodval.

En hoe groot is dat bedrag? Zo veel als ik nodig heb om van te leven. En dat kan ik vlot bepalen door het zo goed bij te houden.
LLMM zei…
Ik vind het juist wel mooi om dit te lezen en ook heel verstandig. Ik ben wat dat betreft net zo; altijd al dol geweest op sparen, op de cijfertjes. Niet dat het per se altijd meer moest, maar het kon niet hard genoeg gaan. Dat lijkt een beetje een tegenstelling, maar ik denk dat het voor veel 'natuurlijke spaarders' wel herkenbaar is. Omdat ik vrij jong een huis heb gekocht (een jaar nadat ik afstudeerde), heb ik geen tijden gehad dat ik thuis woonde en flink kon sparen. Soms vind ik dat nog wel eens jammer. Aan de andere kant; toen we dit huis kochten had ik wel dik €30.000 om vast in de hypotheek te stoppen en in de afgelopen 3 jaar hebben we al zeker voor €60.000 verspijkerd. Daar wil ik overigens niet te lang over nadenken, want als ik me weer bedenk hoeveel rente dat op kan leveren... ;-)

Nu is de markt wat minder en merk ik dat als ondernemer flink en dat zorgt er eigenlijk voor dat ik weer wat meer naar de dingen buiten geld ga kijken. En ik moet eerlijk zeggen; dat zijn wel dingen die bij mij een geluksgevoel opleveren. Niet dat sparen dat niet doet, de veiligheid die geld geeft, geeft me ook rust, maar meer iets extra's. Ik ga mezelf vanaf deze maand zakgeld geven, waarmee ik o.a. kleding kan kopen en leuke dingen kan doen. Verder blijft de hand op de knip en is het sparen voor hypotheek/dak/ooit. Dat gaat misschien iets minder hard, maar voor mijn gevoel levert het wel wat meer balans op tussen bestaan en leven. En ook wel leuk: heel veel van die geluksmomentjes kosten ook helemaal geen geld, b.v. meer tijd overhouden omdat je minder troep hebt op te ruimen/schoon te maken, waardoor je b.v. weer spontaan mee kunt als iemand langskomt oid.
Huib zei…
Wat ik niet begrijp is hoe je kunt leven van de rente.Stel 3 % rente - 1,2 % vermogensbelasting = 1,8 %.
1,8 % x 700.000 euro is 12600 euro = 1050 euro per maand.
Dat is al geen vetpot, maar door de inflatie van ruim 2 % ga je achteruit. Je kunt natuurlijk wel interen op je vermogen, niets op tegen. Maar dat is iets anders dan van de rente leven.
Joanne zei…
Heel knap dat jullie zoveel sparen. Petje af! Met deze onzekere tijden en ook voor de toekomst is een goede buffer nooit weg.

Maar vergeet niet om ook NU te leven. En niet pas van je geld genieten als je oud bent.

Liefs Fredereique
Anoniem zei…
Lezen....-) rente staat ook tussen haakjes....-). Overigens verwacht ik deflatie....En leven in Italie is echt veel goedkoper. De huur zoals ik al noemde , maar ook zaken als groente, wijn, olie etc kun je bij de producent kopen. Reken maar eens uit hoe oud je moet worden om 700.000 Eur uit te geven en dan heb ik het nog niet over het opgebouwde pensioen en AOW waar we nog recht op hebben. Dat is op dit moment(?) voor ieder van ons circa Eur 1250,- per maand. Wij menen dat ons laatste hemd geen zakken heeft...-)-)
Huib zei…
Ik ben het daar helemaal mee eens!Je hoeft niets over te houden.
Stel dat je 25000 per jaar uitgeeft, dat is ruim 2000 per maand. 700.000 : 25000 = 28 jaren. Jullie zijn midden 45, dus 45 + 28 = 73 jaar. Met de AOW en het opgebouwde pensioen zitten jullie dus op rozen.
Wij zijn 50 en 53 jaar. 600.000 spaargeld, het huis is vrij, waarde nu ongeveer 4.5 ton. Opgebouwd pensioen samen 30.000 bruto per jaar, samen met de AOW ongeveer 2500 netto per maand. Ook wij willen binnenkort stoppen. Ik maak me wel zorgen over de eurocrisis en de inflatie. Waarom verwacht je deflatie? Soms lees je dat er hyperinflatie wordt verwacht. Ik hoop natuurlijk dat je gelijk krijgt.
Exact het wordt altijd gedacht dat het salaris zo hoog moet zijn. Tuurlijk heb je een degelijk salaris nodig, maar als je normaal blijft leven kan je eens zien hoeveel geld er over blijft.
Tnx, dat is alleen iets wat veel mensen niet kunnen.
Onze financien zelf zijn terug te vinden hierboven op een andere pagina. zie ook deze link:

http://luxeofzuinig.blogspot.nl/p/huishoudboekje-luxe-of-zuinig.html

Wat we aan kapitaal hebben zal ik morgen uit de doeken doen :)
Keuzes in het leven. Gelukkig zijn er genoeg om te maken :) Anders was het leven ook zo saai geweest als iedereen hetzelfde dacht!
Het is goed om het bij te houden, maar bedenk goed het kan ook veranderen als je ouder wordt door zorg of iets anders. Je hebt het leven niet helemaal onder controle. JE ziet het nu ook met mensen die gerekend hadden op de pensioenfondsen en nu enkele maanden zonder inkomen zitten......
Zakgeld is iets wat ik persoonlijk niet wil doen. Als ik iets MOET/WIL kopen dan gebeurd het toch wel. En al die maanden dat ik niets heb gekocht zal dan in 1x verbrast worden. Want soms moet je eens gek doen :P
Vergeten we ook zeker niet, we doen af en toe ook gek en gaan vaak ver op vakantie waar behoorlijk wat geld in zit :)
Inderdaad, ik reken dan ook enkel op datgene wat ik in mijn handen heb, niet op iets wat pas binnen 30 jaar komt.

En het leven verandert, dat klopt. Zo moet er hier nog een huis komen, en voortplanting valt ook niet uit te sluiten. Maar dan berekenen we dan gewoon terug opnieuw.

Wat ik vooral wilde zeggen: sommige mensen zijn verslaafd aan consumeren, anderen aan sparen. Aan die tweede verslaving hoeft, voor je eigen financiele veiligheid, niet veel gedaan worden. Als je minder gaat sparen dat zal dat zijn omdat je er deugd van hebt (zie je enorme tv).

Liever verslaafd aan sparen dan aan uitgeven, denk ik zo
Janne zei…
Idd Frederique, dat was ook mijn eerste gedachte! Als je geen schulden hebt is het goed om wat geld te sparen voor mindere tijden. Maar om zoveel met geld sparen en nog meer sparen bezig te zijn lijkt me niet goed.......het geld is er voor jullie en jullie zijn er niet voor het geld!!
Unknown zei…
Ik vind het knap hoor; ik zou willen dat ik 'in mijn vorig leven' andere keuzes had gemaakt, maar gelukkig zijn we weer 'en route'.
Doortje zei…
Hee, wat leuk, wij zijn van dezelfde leeftijd :-)

Jullie hebben het prima voor elkaar, geniet daarvan!
Wij hebben ook een koophuis, kunnen prima leven en toen we beiden fulltime werkten enorm veel sparen, inmiddels zijn we gelukkig met onze kleine man en dat is ook heel veel waard!

Van geld wordt je inderdaad niet gelukkig, goed om te lezen dat jullie gelukkig zijn met elkaar, dat is echt het belangrijkste!
Anoniem zei…
@huib Als je 700.000 aan spaargeld hebt zet je dit niet op een spaarrekening maar pak je het anders aan. Je haalt dan makkelijk 5% rente of meer.

Daarnaast zijn er regelen (zie bijv. Rabobank) dat je een vermogen stort en dit laat groeien tot 0,00 euro in x-aantal jaar.
Huib zei…
Wat zijn dat dan voor mogelijkheden bv bij de Rabobank? Volgens mij krijg je daar alleen meer rendement als je ook bereid bent risico te lopen. Dat is dus niet gegarandeerd. Een hogere rente kun je ook krijgen op een deposito maar dan loop je het risico dat de rente stijgt en je dus niet meegaat in deze stijging.
Huib zei…
Volgens mij krijg je nergens 5% zonder risico te lopen. De bank garandeerd dit rendement niet. Ook deposito's leveren risico op want als de rente stijgt blijf je achter.
Huib zei…
Volgens mij is het niet mogelijk om 5 % rente te behalen zonder risico. De bank kan je dat nooit garanderen. Als je het vast zet op een spaardeposito loop je het risico dat de rente stijgt en je achterblijft.
Huib zei…
geen enkele bank garandeerd 5 % zonder risico. Of je moet je geld vastzetten op een spaardeposito. Dat is echter ook risico: Als de rente stijgt ga je achteruit.

Populaire posts